Ποίημα που του λείπει η χαρά αφιερωμένο σε γυναίκα υπέροχη δωρήτρια πόθου και γαλήνης, Νίκος Εγγονόπουλος

αφού το θέλεις

γυναίκα αρμονική και ωραία
έτσι καθώς ένα βράδυ του Μαϊού ετοποθέτησες
απλά κι ευγενικά μιαν άσπρη ζωντανή γαρδένια
ανάμεσα στα νεκρά λουλούδια
μέσα στο παλιό - ιταλικό μου φαίνεται - βάζο
με παραστάσεις γαλάζιες τεράτων και χιμαιρών
έλα
πέσε στα χέρια μου
και χάρισέ μου
- αφού το θέλεις -
τη θλίψη του πράσινου βλέμματός σου
τη βαθειά πίκρα των κόκκινων χειλιών σου
τη νύχτα των μυστηρίων που είναι πλεγμένη
μέσα στα μακρυά μαλλιά σου
τη σποδό του υπέροχου σώματός σου
 
Από τη συλλογή Η επιστροφή των πουλιών, 1946