Αποτραβιέσαι απ’ το βήμα τους
φωτίζοντας
το δρόμο τους, ενώ αυτοί
πάντα σε κυνηγούν, αγάπη.
Κι’ όταν η νύχτα φτάσει
γίνεσαι νύχτα κι’ εσύ, γιομάτη όνειρα,
σε ζουν, μέσα στον ύπνο το βαθύ
απ’ το κυνήγι του φωτός αναπαμένοι,
αυτός κι’ αυτή.
