Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

11 Απρ 2017

Δημήτρης Καραμβάλης, Η μνήμη της βροχής

Έχει τη δική της μνήμη η βροχή
Κρύβεται στα βήματα που αλάργεψαν
Στων παιδικών σου χρόνων τα στενά
Τις νύχτες ξαγρυπνά
Στις μυρωδιές από το χώμα
Την ακούς
Στις πανάρχαιες ομιλίες των δέντρων
Στις πρωινές νταλίκες
Με τ’ αγκομαχητά των μηχανών
Στις προβλήτες των λιμανιών
Που περιμένουνε τα φορτηγά
Στα λόγια που γίνανε καρφιά και σε τρυπούν
Σαν παλιά ασπρόμαυρη ταινία
Που περνά μπροστά απ’ τα μάτια σου
Ολόκληρη η ζωή των μελλοθανάτων
Στις κραυγές των πονεμένων πουλιών πριν το χάραμα
Στις προσχώσεις των μονοδιάστατων λέξεων
Στην παλιά γερασμένη πόρνη
Που στοίχειωσε στο ίδιο το λιμάνι
Έχει τη δική της μνήμη η βροχή…


Από τη συλλογή "Θραυσμάτων Ανεμούρια", εκδ. Πηνειός, 2012