Στο παρελθόν, οι άνθρωποι χρησιμοποιήσαν ποικίλες μεθόδους, όπως την παιδοκτονία, την προσεκτική επιλογή των συντρόφων, τη στείρωση και την άμβλωση με σκοπό τη βελτίωση της εξέλιξης του είδους τους. Ποια είναι όμως τα όρια βιοϊατρικής και ηθικής; Με τις νέες ανακαλύψεις τις βιοϊατρικής τίθεται ένα τεράστιο ηθικό ζήτημα, που φτάνει μέχρι τα όρια της δυνατότητας αλλαγής του ανθρώπινου είδους.
Βρισκόμαστε στα πρόθυρα νέων ανακαλύψεων της μοριακής γενετικής με τη βοήθεια της ανάλυσης δεδομένων και της κυτταρικής βιολογίας, που θα επιτρέπουν τη δημιουργία εμβρύων κατά παραγγελία, μέσω της μετατροπής οποιωνδήποτε κυττάρων σε αναπαραγωγικά κύτταρα.
Ειδικότερα, έχουν ανακαλυφθεί νέες γενετικές τεχνολογίες, όπως η επεξεργασία των CRISPR-Cas9 γονιδίων. Η πρώτη χρήση αυτών των τεχνολογιών πραγματοποιήθηκε στην Κίνα το 2015 για τη διόρθωση ανωμαλιών σε ανθρώπινο έμβρυο, γεγονός που έχει επιταχύνει την έγκριση ερευνητικών προγραμμάτων σε άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένου της Βρετανίας και των ΗΠΑ.
Ωστόσο, ειδικοί της γενετικής μηχανικής προειδοποιούν πως οι τεχνικές επεξεργασίας γονιδίων θα μπορούσαν να έχουν και απρόβλεπτες επιπτώσεις. Κι αυτό γιατί τα μέρη του γονιδιώματος, το σύνολο του γενετικού υλικού που βρίσκεται σ΄ ένα κύτταρο, δεν είναι τα μόνα που τροποποιούνται κατά τη διάρκεια μιας γενετικής «κοπτοραπτικής», χωρίς να κατανοούμε πάντα το γιατί. Μεγαλύτερος όλων, ο φόβος και ο κίνδυνος της μετάλλαξης. Ωστόσο υπάρχουν και αυτοί που υποστηρίζουν ότι έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για επικείμενες βελτιώσεις στο ανθρώπινο γονιδίωμα.
Η συνέχεια εδώ
