Τα Άνθη του Κακού είναι ο τίτλος της κυριότερης ποιητικής συλλογής του Σαρλ Μπωντλαίρ, ενός από τους σημαντικότερους αλλά και πιο αμφιλεγόμενους ποιητές της Γαλλικής Λογοτεχνίας, που πέθανε σαν σήμερα, στις 31 Αυγούστου του 1867. Ο Μπωντλαίρ, με το μελαγχολικό αλλά και σκανδαλιστικό του ύφος, κατάφερε να αφήσει το στίγμα του στην ευρωπαϊκή ποίηση του 19ου αλλά και του 20ού αιώνα.
«“Πούθ’ η αλλιώτικη”, έλεγες, “η θλίψη αυτή σε πιάνει,
που λούζει σα τη θάλασσα το βράχο το γυμνό”;
Άμα η καρδιά μας μια φορά το τρύγημά της κάνει,
και ζει κανείς είν’ άσκημο! το ξέρουν όλοι αυτό»
που λούζει σα τη θάλασσα το βράχο το γυμνό”;
Άμα η καρδιά μας μια φορά το τρύγημά της κάνει,
και ζει κανείς είν’ άσκημο! το ξέρουν όλοι αυτό»
Semper Eadem
Τα Άνθη του Κακού περιλαμβάνουν 52 προκλητικού περιεχομένου ποιήματα, ασύμβατα με την εποχή που εκδόθηκαν. Στους στίχους του, ο Μπωντλαίρ προσπαθεί να περιγράψει την ανία, τη μοναξιά, τη μελαγχολία, τον έρωτα και τις ηδονές που αισθάνεται η αστική τάξη μέσα στις μεγαλουπόλεις, με το άγχος και την κατάθλιψη που τα συνοδεύει. Στα ποιήματά του κυριαρχούν ο σαρκασμός και η ειρωνεία, όπως και η πάλη του ατόμου μεταξύ του καλού και του κακού, της ηθικής και του παραπτώματος.
Η συνέχεια εδώ
