Ο κόσμος σου είναι τόσο μεγάλος όσο τον πλάθεις.
Το ξέρω, γιατί συνήθιζα ν’ αντέχω
Στη στενότερη φωλιά σε μια γωνιά,
Με τα φτερά μου κολλημένα στο πλευρό μου.
Αλλά έβλεπα τον μακρινό ορίζοντα
Όταν ο ορίζοντας περικύκλωνε τη θάλασσα
Κι’ έσφυζα από διακαή επιθυμία
Να ταξιδέψω σ’ αυτή την απεραντοσύνη.
Έσκισα τα λουριά γύρω μου
Και κούνησα τα φτερά μου στο αεράκι,
Ύστερα πέταξα ψηλά στις έσχατες άκρες
Με αγαλλίαση, με δύναμη, με ευκολία!
Μετάφραση: Γεώργιος Σχορετσανίτης
Your World
Your world is as big as you make it
I know, for I used to abide
In the narrowest nest in a corner
My wings pressing close to my side.
But I sighted the distant horizon
Where the skyline encircled the sea
And I throbbed with a burning desire
To travel this immensity.
I battered the cordons around me
And cradled my wings on the breeze
Then soared to the uttermost reaches
With rapture, with power, with ease
Το ξέρω, γιατί συνήθιζα ν’ αντέχω
Στη στενότερη φωλιά σε μια γωνιά,
Με τα φτερά μου κολλημένα στο πλευρό μου.
Αλλά έβλεπα τον μακρινό ορίζοντα
Όταν ο ορίζοντας περικύκλωνε τη θάλασσα
Κι’ έσφυζα από διακαή επιθυμία
Να ταξιδέψω σ’ αυτή την απεραντοσύνη.
Έσκισα τα λουριά γύρω μου
Και κούνησα τα φτερά μου στο αεράκι,
Ύστερα πέταξα ψηλά στις έσχατες άκρες
Με αγαλλίαση, με δύναμη, με ευκολία!
Μετάφραση: Γεώργιος Σχορετσανίτης
Your World
Your world is as big as you make it
I know, for I used to abide
In the narrowest nest in a corner
My wings pressing close to my side.
But I sighted the distant horizon
Where the skyline encircled the sea
And I throbbed with a burning desire
To travel this immensity.
I battered the cordons around me
And cradled my wings on the breeze
Then soared to the uttermost reaches
With rapture, with power, with ease
