Ο πατέρας μου δεν είχε τις δυνάμεις να εξακολουθήσω τα γράμματα, ήθελε
να με κρατήσει κοντά του γιατί ο μεγάλος του γιος ο Λάμπης είχε φύγει
και δεν επρόκειτο να γυρίσει στο χωριό. Εγώ όμως, που κατάλαβα τις
διαθέσεις του γέρου, βάζω τους καθηγητές μου, τον Καλογιώργο και τον
Βεληβάση, και τον έπεισαν να με στείλει στο Γυμνάσιο. Του ’πανε τόσο
καλά λόγια για μένα, που ο γέρος καμάρωσε που είχε έναν τόσο καλό γιο
και με όρεξη για γράμματα και τ’ αποφάσισε να με στείλει να δώσω
εισαγωγικές εξετάσεις στο Γυμνάσιο Μεσολογγίου. Πήγα και επέτυχα, όπως
όλοι οι μαθητές του Σχολαρχείου Γαβαλούς, που είχε φήμη καλή κι έβγαζε
καλούς μαθητές.
Η συνέχεια εδώ
Σαν τέλειωσαν οι εξετάσεις, μια ομάδα από τρεις γυναίκες που
παραχειμώνιαζαν στο χωριό μας θα φεύγανε για το Κρίκελο. Νά η ευκαιρία,
να πάω κι εγώ μαζί τους ώς το Κρίκελο κι από κει στο Καρπενήσι όπου
παραθέριζε ο αδερφός μου.
