Κυριακή Καρσαμπά, Η αιώνια σιωπή

Σιωπηλά τη νύχτα ταξιδεύω
στους ουρανούς.
Στους ουρανούς εκείνους όπου
ούτε θεοί ούτε άγγελοι υπάρχουν.
Που ίδιοι κι απαράλλαχτοι
για πάντα παραμένουν.
Πριν ο νους του ανθρώπου
πλάσει λέξεις και νοήματα.
Πριν να γεμίσει με ήχους η ζωή.

Τέτοιες στιγμές νιώθω ευγνώμων
που γεννήθηκα.
Γιατί χρειάζονταν οι αισθήσεις
κι ένα κορμί για να συλλάβω
την Αιώνια Σιωπή
με την  οποία ήμουν από πάντα ενωμενη.
Πώς αλλιώς άλλωστε;
Από το θόρυβο μαθαίνεται η σιωπή !

Από τη συλλογή Σχεδόν γυμνή σαν την αλήθεια, 2018