Σο­φί­α Γιά­γκα, Ἡ ζα­κέ­τα τοῦ μπαμ­πᾶ

Η ΖΑΚΕΤΑ τοῦ μπαμπᾶ κρέ­με­ται στὴ ντου­λά­πα στὸ ὑ­πνο­δω­μά­τιό μου, στὸ ἐ­ξο­χι­κό μας στὴ θά­λασ­σα. Εἶ­ναι κα­φὲ καὶ ἔ­χει τρί­α στρογ­γυ­λὰ κουμ­πιά, ποὺ γυ­α­λί­ζουν ἀ­πὸ τὴ χρή­ση. Ὑ­πῆρ­χε καὶ τέ­ταρ­το κουμ­πί, στὸ ὕ­ψος τῆς μέ­σης, ἀλ­λὰ κά­ποι­α στιγ­μὴ κό­πη­κε, τὸ χά­σα­με καὶ δὲν ἀ­σχο­λη­θή­κα­με νὰ τὸ ἀν­τι­κα­τα­στή­σου­με. Ἔ­τσι καὶ ἀλ­λιῶς πο­τὲ δὲν τὸ ἔ­κλει­νε. Ἀ­πὸ μαλ­λὶ με­ρι­νό, τοῦ τὴν εἶ­χα φέ­ρει δῶ­ρο, ἀ­πὸ τὴν Ἀγ­γλί­α, κά­ποι­α Χρι­στού­γεν­να. Εἶ­χα βα­ρε­θεῖ νὰ ψω­νί­ζω πυ­τζά­μες.

Η συνέχεια εδώ