Για ένα ηλιοβασίλεμα, Νίκος Σουβατζής

Ζούμε για ένα ηλιοβασίλεμα
κι ένα ουράνιο τόξο
μετά από ανοιξιάτικη βροχή
Ζούμε για μια συγγνώμη
που δεν προλάβαμε να πούμε
και για τις λίγες στιγμές
που νιώθουμε αθάνατοι
Ζούμε για ένα αυγουστιάτικο φεγγάρι
και τη μυρωδιά της νοτισμένης γης
Ζούμε για να δούμε
τις πληγές μας να κλείνουν
και να αναγνωρίσουμε τα ίχνη μας
πάνω στο μονοπάτι
που διαλέξαμε να διαβούμε
Ζούμε για να δούμε τα χιόνια να λιώνουν
και να γίνονται ποτάμι
που κολυμπούν τα παιδιά
Ζούμε για να ακούσουμε
τις λίγες εκείνες λέξεις
που μιλάνε στην καρδιά μας
Ζούμε για να δούμε τη ζωή μας
να αποτυπώνεται σε έναν στίχο
έτσι που να πούμε ότι άξιζε τελικά η ζωή

Από την ποιητική συλλογή Χειμερινή ισημερία