Μπήκε
στον καινούργιο χρόνο η ζωή μας, ζούμε στο 2020. Ο συλλογικός μας
χαρακτήρας και η καλλιέργειά μας δεν μας αφήνουν περιθώρια να βλέπουμε
κατάματα την πραγματικότητα – δεν την αντέχουμε. Αυτό το ξέρουν καλά οι
δυνάστες μας, κομματάνθρωποι και τηλεπερσόνες. Ετσι, εκλείπει εντελώς η
κοινωνική αυτοκριτική, η αναγνώριση λαθών, άρα και οι ρεαλιστικές
προοπτικές.
Σταματάμε
σε αστοχίες χειρισμών, κρίνουμε και τις επικαιρικές στραβοτιμονιές,
εκεί τελειώνει ο δημόσιος προβληματισμός μας. Η μάζα (λέξη ταπεινωτική
αλλά δυστυχώς ρεαλιστική) προτιμάει το ψέμα, αρκεί να είναι ευφραντικό:
να ζει με «εντυπώσεις», όχι με πιστοποιήσεις.
Η συνέχεια εδώ
