Να κρύβεσαι μέσα της...
και το έξω δεν υπάρχει!
Η ομορφιά είναι ένα άσυλο για όλους τους πρόσφυγες της
πραγματικότητας.
Ποτέ δε σε διώχνει.
Ή φυλλοβόλα ή αειθαλής, ή του Φλεβάρη απαστράπτουσα
μιμόζα, υπάρχει...
Και κουρνιάζουν τα φευγαλέα.
Κρύψου μέσα της, κοτσύφι!
Κρύψου, αραχνούλα!
Κρύψου κι εσύ, της καρδιάς
το ματωμένο.
Όταν θα ανατείλει ο κόσμος θα του τραγουδήσουμε μαζί
«τι σε μέλλει εσένανε από πού είμαι εγώ»....