Έτσι είναι οι άνθρωποι :
τις νύχτες με βροχή
αφήνουν τα παράπονα
και τις στάχτες αναδεύουν ,
δίχως να βρίσκουν φλόγα.
Έσβησε –κάπως- νωρίς
στα θέατρα και τις λεωφόρους.
Ούτε φρυκτωρία έγινε
στις κορφές,
ούτε φώτισε –λίγο - την αγάπη.
Μα , χωμένη στα καταλύματα της τύρβης
θαύμαζε τους αριθμούς
και στέρεψε από ντροπή.
Στεγνή έμεινε σαν πληγωμένο δέντρο,
που τους διαβάτες ικετεύει
να δέσουν τις πληγές του …
