Στίχοι: Άκης Πάνου Μουσική: Άκης Πάνου Ερμηνεία: Γρηγόρης Μπιθικώτσης Δεύτερη φωνή: Χαρούλα Λαμπράκη Τον έρωτα φαρμάκωσε η μιζέρια Κομμάτιασε η φτώχεια την καρδιά Δεν ήρθανε για μας τα καλοκαίρια και έγινε η ζωή τόσο βαριά Θα κλείσω τα μάτια θ' απλώσω τα χέρια μακριά από τη φτώχεια μακριά απ΄τη μιζέρια θα πάρω την στράτα και εγώ τη μεγάλη θα κλείσω τα μάτια και όπου με βγάλει Πού να βρεθεί ντροπή να με κρατήσει στη λάσπη και στην ξύλινη σκεπή τη φτώχεια που μας έχει γονατίσει τη νιώθω μεγαλύτερη ντροπή Θα κλείσω τα μάτια θ' απλώσω τα χέρια μακρυά από τη φτώχεια μακρυά απ΄τη μιζέρια θα πάρω την στράτα και εγώ τη μεγάλη θα κλείσω τα μάτια και όπου με βγάλει
**** Οι στίχοι αυτοί λογοκρίθηκαν από τη δικτατορία καθώς θεωρήθηκαν κομμουνιστικού περιεχομένου. Στη συνέχεια το τραγούδι με παραλλαγμένους στίχους θα ερμηνευθεί από την Βίκυ Μοσχολιού το 1971 με τη μορφή που έγινε περισσότερο γνωστό.
