Μπουντούρης Αντώνης, Στο χείλος

 Kαι τώρα

σε κυνηγούν τ' αντικείμενα
που λάτρεψες
μα κι όσα δεν έβλεπες
όσα δεν άκουσες.

Διοικούμενος κι ατάραχος
έδεσες στη σύγχυση τα όνειρά σου
και σχεδόν αναίσθητος
μιά πολυπλεξία εμμονών
πλεξούδες στα μαλλιά σου.

Ευτυχία χωρίς ουσία.

Μοναδική σκιά σου
η Σκιά της επανάληψης.

Απο την αρχή μέχρι το τέλος
μιά διακεκομμένη συνουσία.