Ακούω το κλάμα
των ανθρώπων
Οι λύκοι είναι μακριάούτε το κλάμα
ούτε το μαρτύριό τους θα φτάσει
σε αυτιά της νυσταγμένης πόλης
Και εσύ που νομίζεις
ότι είσαι καλύτερος
από το κιρκινέζι
εξυπνότερος από την αλεπού
με τ’ όπλο παραπόδα
και τη στολή παραλλαγής
δεν θ’ αργήσει η ώρα
να ντραπείς που είσαι άνθρωπος
Τη μάνα σου με το δεμάτι ξύλα
στην πλάτη
τον πατέρα σου που σεβάστηκε
το χώμα που τον έθρεψε
θα θυμηθείς
και θα επιστρέψεις στο δάσος
κι αυτό θα σε περιμένει
να σου δώσει πίσω την ψυχή σου
άθικτη.
Από την ποιητική συλλογή Panzerlied. Εκδόσεις Αρμός
