Η παρούσα εισήγηση παρουσιάζει την λογοκλοπή ως σύγχρονο ηθικό φιλοσοφικό ζήτημα· επιχειρεί να αποτιμήσει την ηθικότητα της πράξης στις ζυγαριές διακριτών ηθικών θεωρήσεων. Πιο πέρα όμως ανιχνεύει την αμφιβαρή ιδιότητα της λογοκλοπής ενώπιον της μεταμοντέρνας λογοτεχνικής πρακτικής, οι ρίζες της οποίας αρδεύονται από τον μοντερνισμό και τα ήθη της ανιχνεύονται σε όλη την ιστορία της λογοτεχνίας. Έρχεται αντιμέτωπη με τις οικονομικές αξιώσεις της πνευματικής ιδιοκτησίας, την ορμή της νέας υπερδιακειμενικότητας (transtextualité)[2] και την ιδεολογία του χάκερ. Ίσως η λογοκλοπή διανοίγει μία νέα πολιτική διάσταση καθόσον αποχαρακτηρίζεται ως ποινικό αδίκημα, η λογοτεχνία εμπλουτίζεται και η ηθική αμβλύνεται, με τι συνέπειες όμως και ως ποιου σημείου;
