Φτάνει να μπορείς να βάφεις με χρώμα τον πόνο.
Μπλε τον χρωματίζεις βαθύ μπλε
λάγνο σαν το θαλασσινό κύμα
σε βουλιάζει
σε καλεί
σε ξελογιάζει
σε πετά στον αφρό
σε βυθίζει μέσα του
σε πλανεύει με τις ρυτίδες του
σε καταπίνει ολόκληρη.
Φτάνει να ξέρεις από τα ψίχουλα να φτιάχνεις το ψωμί της νέας μέρας.
Φτάνει να κάνεις τα δάκρυα δρόμους νερένιους
που ποτίζουν τα όνειρα.
Φτάνει να βλέπεις μέσα στα θραύσματα τα θαύματα
φτάνει να ξέρεις από τα θραύσματα να φτιάνεις θαύματα.
