Στο γραφείο του στη Βαρκελώνη τον επισκέπτονται ασθενείς από όλο τον κόσμο ή τους παρέχει τις συμβουλές του μέσω τηλεδιάσκεψης. Το ελληνικό αναγνωστικό κοινό τον γνώρισε μέσα από το βιβλίο του Η τέχνη της ευτυχισμένης ζωής (μτφρ. Θεοδώρα Δαρβίρη, Εκδόσεις Ψυχογιός 2016). Το νέο του βιβλίο που κυκλοφορεί στα ελληνικά, Ευτυχισμένος στην Αλάσκα: Δυνατά μυαλά κόντρα στον άνεμο, από τις Εκδόσεις Gema, σε μετάφραση της Χριστίνας Αμαργιανού, μας έδωσε την αφορμή για την ακόλουθη συνέντευξη.
Πόσο δύσκολο είναι να πείσετε τους ανθρώπους στις συνεδρίες σας πως η αξία τους δεν προκύπτει από τα επιτεύγματά τους, την εμφάνιση ή τα λεφτά, αλλά από την ικανότητά τους να αγαπούν;
Προσπαθώ να τους δείχνω πως το πιο σημαντικό πράγμα είναι η ικανότητά μας να αγαπάμε τη ζωή. Αν αγαπάς τη ζωή σου, τη δουλειά σου, τους ανθρώπους, τη φύση κ.λπ., είσαι πανευτυχής! Και αυτή την ικανότητα κανείς δεν μπορεί να σου την αφαιρέσει. Είναι υπέροχο να εστιάζεις σε αυτό ακριβώς: στο να είσαι κάποιος εξαιρετικά ενθουσιώδης. Μας έχουν πείσει πως η ομορφιά, η αποτελεσματικότητα ή η ευφυΐα είναι πολύ σημαντικά, ενώ στην πραγματικότητα όλα αυτά είναι ανούσια, ασήμαντα παιδιάστικα καμώματα. Εμένα τώρα πλέον μου φαίνονται τόσο ανόητα: το να είμαι όμορφος, έξυπνος ή ικανός... Με ιντριγκάρει η ιδέα να είμαι ανόητος, άσχημος και αρκετά άχρηστος, αλλά να είμαι γεμάτος αγάπη και χαρούμενος. Το μεγαλύτερο κατόρθωμά μου είναι να μη θέλω κατορθώματα.
«Η καλύτερη περίοδος της ζωής ξεκινά τη στιγμή που αρχίζεις να σκέφτεσαι σωστά». Σας στενοχωρεί το ότι πολλοί άνθρωποι δεν θα καταφέρουν ποτέ να υιοθετήσουν αυτόν τον υγιή τρόπο σκέψης;
Όχι, επειδή τίποτα από όλα όσα συμβαίνουν σ’ αυτή τη ζωή δεν είναι τόσο σημαντικό. Παρατηρώντας τις εποχές του σύμπαντος, αντιλαμβανόμαστε ότι εμείς ζούμε μόνο σε μια μικρή στιγμή, τίποτα περισσότερο. Οπότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Συν τοις άλλοις, εγώ πιστεύω και στη μετενσάρκωση: Άρα «ας το δοκιμάσουμε σε μια άλλη ζωή».
Η συνέχεια της συνέντευξης εδώ
