Είναι μικρά τα βήματα -
βότσαλα είναι με πόδια και
λίγο φως απ’ τα μαλλιά σου.
Επιμένουν να μένουν:
ο σκύλος στην πόρτα,
η νεραντζιά στην αυλή
σαν τον καιρό που δεν φεύγει.
Και ζω, και ζεις, και ζούμε
πίσω απ’ το ίδιο παράθυρο
με την ίδια κουρτίνα,
με το ίδιο κρεβάτι∙
σκιές από αόρατα καντήλια.
