Δεκέμβριος
Καλλιτέχνης: Ορφέας Περίδης
Άλμπουμ: Ονειροπόλων μόχθοι
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 2011
Κάποτε μικρό παιδάκι χώθηκα στην καμινάδαΜεσ στου χρόνου εκεί την στάχτη μεσ στο μαύρο καταρράχτη‘κει που κρύβονται οι ώρεσ τα μελλούμενα οι αιώνεσΚαι τα όνειρα κρυμμένα κι όλοι οι άνθρωποι είναι ένα
Είδα θάλασσα ν' απλώνει απ' των αστεριών την σκόνηΤο χρυσό που έγινε αλάτι μέσα στου χριστού τη φάτνηΕίδα το χαρτί που ομιλεί είδα τον άγιο βασίληΤων ονειροπόλων μόχθουσ τουσ μικρούσ κρυφούσ μου πόθουσ
Τουσ κακούσ και τουσ γαϊδάρουσ κι όλουσ του καλικαντζάρουσΠου όλο κόβουνε στον ανήλιο κόβουν τησ ζωήσ το ξύλοΣπάν' κλωστέσ τα ρούχα λύνουν και ότι γράφεισ σου το σβήνουνΝα σε πάνε εκεί σου τάζουν που ποτέ δεν εορτάζουν
Κι ύστερα βγήκα στο χιόνι κι όλοι οι άνθρωποι ήταν μόνοιΟι καρδιέσ όλο κρυώναν γιατί οι γιορτέσ τελειώνανΚι όπωσ είδα τα αγιασμένα τα παλιά τα ξεχασμέναΛέω να τα πεισ ωραία για να κάνουμε παρέα
