Η γονική αγάπη δεν εξαρτάται από τα ταλέντα και τα χαρακτηριστικά που τυχαίνει να έχει το παιδί. Διαλέγουμε τους φίλους και τους συντρόφους μας εν μέρει τουλάχιστον με βάση κάποιες ιδιότητες που βρίσκουμε ελκυστικές. Αλλά δεν διαλέγουμε τα παιδιά μας. Οι ιδιότητές τους είναι απρόβλεπτες κι ακόμη και οι πιο ευσυνείδητοι γονείς δεν μπορεί να θεωρούνται ολότελα υπεύθυνοι για το παιδί που έχουν. Γι’ αυτό και ο ρόλος του γονέα, περισσότερο από άλλες ανθρώπινες σχέσεις, μας μαθαίνει αυτά που ο θεολόγος Γουίλλιαμ Φ. Μέι ονομάζει «ανοιχτότητα στο απρόσκλητο».
Η συνέχεια εδώ
