Τι συμβαίνει όταν κάποιος κοντινός συγγενής σου πάσχει από άνοια, πώς το βιώνει κάθε μέλος της οικογένειας και όλοι οι εμπλεκόμενοι άνθρωποι; Με το επίκαιρο κοινωνικό θέμα της άνοιας καταπιάνεται η μαύρη κωμωδία «Γιαγιά, όλα μια μέρα θα πεθάνουν» που παρουσιάζεται στο ΠΛΥΦΑ σε σκηνοθεσία Γιώργου Παύλου. Δύο ηθοποιοί της παράστασης, ο Σόλωνας Πετρακόπουλος & η Αλεξάνδρα Ρουβέλα μας εκμυστηρεύονται πώς βιώνουν αυτήν την εμπειρία επί σκηνής.
Το θεατρικό κείμενο «Γιαγιά, όλα μια μέρα θα πεθάνουν» είναι πρωτότυπο συγγραφικό δημιούργημα της ομάδας σας;
Σ.Π: Το θεατρικό έργο Γιαγιά όλα μια μέρα θα πεθάνουν, είναι αποτέλεσμα του μαθήματος δημιουργικής γραφής που κάναμε στα πλαίσια του τελευταίου μας έτους στο Ωδείο Αθηνών. Πάνω στην θεματική "Το τέλος του κόσμου όπως τον ξέραμε" κληθήκαμε να γράψουμε ένα μονόπρακτο με την καθοδήγηση της Έλενας Τριανταφύλλου και την βοήθεια της Άρτεμις Ψιλοπούλου. Μέσα από αυτοσχεδιασμούς καταλήξαμε στην κεντρική ιδέα της παράστασης μας και στη συνέχεια εμπλουτίστηκε έχοντας ως ενορχηστρωτή της όλης μας προσπάθειας τον Γιώργο Παύλου.
Α.Ρ: Ναι, ακριβώς. Γράφτηκε στα πλαίσια της Δημιουργικής Γραφής, που ήταν ένα πρότζεκτ «πείραμα» το οποίο συστήθηκε ως μάθημα για πρώτη φορά στη δραματική σχολή του Ωδείου πέρσι, στο τελευταίο μας έτος. Πλέον έχει ενταχθεί και σε άλλα έτη. Είχαμε την ευκαιρία υπό την καθοδήγηση της Έλενας Τριανταφυλλοπούλου και της Άρτεμις Ψιλοπούλου, και φυσικά του Γιώργου Παύλου να δουλέψουμε γύρω από την θεματική «Το τέλος του κόσμου» μέσα από αυτοσχεδιασμούς, έρευνα κι απόπειρες γραφής κι έτσι να προκύψει το έργο μας. Ήμασταν πολύ τυχεροί ως προς αυτό γιατί μας δόθηκε η ευκαιρία να ξεκινήσουμε μέσα από την σχολή κάτι από το μηδέν μιας και μας αφορούσε πάντα να δουλέψουμε μεταξύ μας κι εκτός σχολής.
Η συνέχεια εδώ
