Του Ναζίμ Χικμέτ από “Τα ποιήματα των 9-10 Μ.Μ”

Γραμμένο για τη γυναίκα του Πιραγιέ μέσα από τη φυλακή.
Διασκευή: Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Θ. Μικρούτσικου
Εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη

Θα γελάσεις απ’ τα βάθη των χρυσών σου ματιών
Είμαστε μεσ’ το δικό μας κόσμο
Η πιο όμορφη θάλασσα
είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει
Τα πιο όμορφα παιδιά
δεν έχουν μεγαλώσει ακόμα
Τις πιο όμορφες μέρες μας
δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα
Κι αυτό που θέλω να σου πω
το πιο όμορφο απ’ όλα
δεν στόχω πει ακόμα.