με αναθυμιάματα
με περιδέραια από πλάσματα ηλιοχαρή
κολυμβητές της λάβας.
Εγώ στην εποχή των βροχών
εσύ στην εποχή της ανήλεης ξηρασίας.
Κι όπως έρημος με ήπιες
όπως ατμοί ενωθήκαμε
όπως χλωρά λιβάδια,έλη και σπαθόχορτα.
Πνίγηκα μέσα στην βροχή μου.
Εσύ ποτέ δεν είπες ψέματα.
Όλα ήταν όπως έπρεπε
αναπόφευκτα.
Μόλις ξημέρωσες
σαν έρημος με εξάτμισες.
