O Oύγκο Kλάους, ο σπουδαιότερος ίσως Βέλγος συγγραφέας μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, γεννήθηκε στην Mπριζ του Bελγίου το 1929. Εκτός από το πλούσιο λογοτεχνικό του έργο, το οποίο περιλαμβάνει ποιήματα, μυθιστορήματα, διηγήματα, δοκίμια, θεατρικά έργα και μεταφράσεις, είναι αναγνωρισμένος ως ζωγράφος και σκηνοθέτης. Σπούδασε υποκριτική στη Bασιλική Bελγική Aκαδημία Kαλών Tεχνών. Aπό το 1950 έωςτο 1955 έζησε στη Pώμη και στο Παρίσι, όπου γνωρίστηκε με τον Aντονέν Aρτώ, υπέρμαχο του σουρεαλισμού, ο οποίος τον επηρέασε με τις ιδέες του.
Το διασημότερο βιβλίο του και αυτό που τον έκανε γνωστό στο διεθνές κοινό είναι το μυθιστόρημα Η θλίψη του Βελγίου (Het verdriet van België, 1983), ένα σκοτεινό, πολυεπίπεδο χρονικό της πατρίδας του κατά τη ναζιστική κατοχή και την περίοδο που ακολούθησε τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το μυθιστόρημά του Οι φήμες (De Geruchten, 1996) τιμήθηκε με το Αριστείο καλύτερου ευρωπαϊκού μυθιστορήματος το 1998. Επέλεξε ο ίδιος τη στιγμή του τέλους του, με τη μέθοδο της ευθανασίας, στις 19 Μαρτίου 2008, με νόμιμο τρόπο, σε ένα νοσοκομείο της Αμβέρσας, μην αντέχοντας τη σωματική και ψυχική ταλαιπωρία του Αλτσχάιμερ, από το οποίο υπέφερε.
Πηγή: kastaniotis.
Το διασημότερο βιβλίο του και αυτό που τον έκανε γνωστό στο διεθνές κοινό είναι το μυθιστόρημα Η θλίψη του Βελγίου (Het verdriet van België, 1983), ένα σκοτεινό, πολυεπίπεδο χρονικό της πατρίδας του κατά τη ναζιστική κατοχή και την περίοδο που ακολούθησε τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το μυθιστόρημά του Οι φήμες (De Geruchten, 1996) τιμήθηκε με το Αριστείο καλύτερου ευρωπαϊκού μυθιστορήματος το 1998. Επέλεξε ο ίδιος τη στιγμή του τέλους του, με τη μέθοδο της ευθανασίας, στις 19 Μαρτίου 2008, με νόμιμο τρόπο, σε ένα νοσοκομείο της Αμβέρσας, μην αντέχοντας τη σωματική και ψυχική ταλαιπωρία του Αλτσχάιμερ, από το οποίο υπέφερε.
Πηγή: kastaniotis.