Μετά τον έρωτα ένα τσιγάροΑναγκαία μετάβαση ύλης
Από τη σάρκα σε σποδό
Στήλη καπνού της μνήμης
Των πεσόντων επί της κλίνης
Εκείνων που ανδραγάθησαν στον έρωτα
Αλλά έμειναν στα μετόπισθεν της ζωής
Όλων αυτών που αρπάξανε
Από τη φλεγόμενη χαίτη το πάθος
Και πυραναλώθηκαν
Αλλά τους κατέσβησε η ζωή
Στη μνήμη όσων πέρασαν
Από τη φωτιά γιατί πίστεψαν
Πως μόνο όποιος καίγεται θα αξιωθεί
Λίγη δροσιά στης νύχτας του το χώμα
Ας θυμηθούμε εκείνους που εξομολογήθηκαν
Με αναμμένα κάρβουνα στο στόμα τους
Υπέστησαν τα εγκαύματα των όρκων
Και λούστηκαν στη διάψευση
Ως σωτήρια πυρόσβεση
Μετά τους σπασμούς της φωτιάς
Μη λησμονείς τη στάχτη
Αυτό το υστερόγραφο του έρωτα
Από τη συλλογή Ιπποκράτους 15, 2011
