Η Ασημίνα Ξηρογιάννη, στην τρίτη της ποιητική συλλογή, αναλαμβάνει να υπερασπιστεί την ποίηση "στους χαλεπούς καιρούς". Με ασπίδα τη δύναμη των λέξεων και με δόρυ τα εκφραστικά μέσα της εποχής και τον εσωτερικό κόσμο που αναταράσσεται από την αντιποιητικότητα, η ποιήτρια αντιστέκεται διατηρώντας πάντοτε την απορία του ποιητή, την αμφιβολία που ολοένα και γεννάται από τον ρευστό κόσμο. Ποιος θα νικήσει στο τέλος;
ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΤΕ ΤΑ ΌΝΕΙΡΑ
Ποιόν να δικάσεις;
'Oσους παίζουν στον τζόγο
τα όνειρά σου;
Eσένα που τους αφήνεις
σιωπώντας,
(είναι και η σιωπή ήττα καμιά φορά)
ή τα ίδια τα όνειρα;
Nαι, στην εποχή των παραλογισμών,
δεν θα΄ταν απίθανο
κάποιοι να καταδικάσουν και τα όνειρα.
Ναι, ναι, τα όνειρα φταίνε για όλα!
Πυροβολήστε τα όνειρα.
*****
Τώρα που η ζωή σου έγινε χλωμή,
τώρα κατάλαβες τον στίχο του Σεφέρη
<<Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει>>
Μα όλες οι λέξεις σου πέφτουν κάτω
και τσακίζονται μία μία.
Πληγωμένες κι αυτές.
Πάψε να τραυματίζεις αυτό το ποίημα.
*******
Σε τέτοιους καιρούς
η αυτοκτονία θεωρείται πολιτική πράξη
Στις παρελάσεις πηγαίνεις μόνο με πρόσκληση
Οι άνθρωποι τρώνε απ' τα συσσύτια
ή άπ΄τα σκουπίδια
Σε τέτοιους καιρούς
οι πολιτικοί διαφθείρουν τους πολίτες
τα παιδιά ζητιανεύουν μέσα στα τρένα
οι σύντροφοι ευρωπαίοι μάς περιφρονούν
Σε τέτοιους καιρούς
αναζητάς μια άλλη ποίηση
πιο δυνατή
που να μπήγει το μαχαίρι σε σκληρές καρδιές
που να γίνεται η ίδια μαχαίρι
και να κόβει κομματάκια τη διαφθορά.
