Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

2 Μαρ 2014

Εδώ Λονδίνο: Περί αυτισμού

Η Saira είναι δεκαπέντε χρονών. Όταν ήταν ενός, μια ανεξήγητη επιπλοκή στο αναπνευτικό προκάλεσε διακοπή της αναπνοής με αποτέλεσμα την ανεπαρκή οξυγόνωση του εγκεφάλου. Διεγνώσθη με αυτισμό.

Για πολλούς ο αυτισμός συγχέεται με νοητική υστέρηση, ψυχική διαταραχή, ακόμα και με μορφές ψυχασθένειας. Για κάποιους άλλους θεωρείται ανίατη ασθένεια. Δυστυχώς, η στερεοτυπική εικόνα του αυτισμού, αυτή που προβάλλεται με πυρήνα το άτομο με συμπεριφορά νοητικής υστέρησης, ανάγει τον αυτισμό ενίοτε ως τη χειρότερη αναπτυξιακή διαταραχή, τρομοκρατώντας έτσι γονείς και εν δυνάμει το κοινωνικό σύνολο. Αυτή η λανθάνουσα προβολή -το παιδί που δεν μιλά, δεν επικοινωνεί, αναπαράγει κινήσεις και ήχους σε επαναληπτικό μοτίβο, αυτοτραυματίζεται- συχγέει τον αυτισμό με την αυτιστική συμπεριφορά, παραγκωνίζοντας πολλές φορές το παιδί ή τον ενήλικα από τον κοινωνικό ιστό με αποτέλεσμα τον στιγματισμό και την σταδιακή ολοκληρωτική απομόνωση. Ο αυτισμός δεν είναι πάθηση, δεν είναι ασθένεια που πρέπει να εξαλειφθεί. Είναι μία νευρολογική διαταραχή που οργανώνει διαφορετικά τις λειτουργίες του εγκεφάλου. Ένας άλλος τρόπος ταξινόμησης πληροφοριών, αν θέλετε, ένας διαφορετικός μανδύας στο τρόπο που βιώνεις το κόσμο γύρω σου.


Ο όρος χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τον Ελβετό ψυχίατρο Eugen Bleuler, το 1911, για να περιγράψει κάποια από τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας. Το 1943 ο όρος επανεισήχθη από τον Αμερικανό ψυχίατρο Leo Kanner, οποίος σημειώσε ότι «τα παιδιά αυτά έρχονται στον κόσµο µε µια εγγενή αδυναµία να αναπτύξουν τη συνήθη, βιολογικά καθορισµένη συναισθηµατική επαφή». Σημαντικό βήμα στην επιστήμη ήταν ο διαχωρισμός του αυτισμού απο το Σύνδρομο Asperger και τον Yψηλής Λειτουργικότητας Αυτισμό (ΥΛΑ). Τα άτομα με σύνδρομο Asperger, παρουσιάζουν λιγότερα προβλήματα στη λεκτική επικοινωνία. Ενδέχεται όμως να παρουσιάσουν προβλήματα όπως δυσλεξία, δυσπραξία ή διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητα και δυσκολίες στην κοινωνική επαφή. Το ζητούμενο είναι σε όλες τις περιπτώσεις να μην υπάρχει εγκλωβισμός, «πένθος» και εξοστρακισμός, αρχικά από την ίδια την οικογένεια.

Η συνέχεια του άρθρου εδώ