Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

5 Δεκ 2017

Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΣΕ ΧΑΙΡΕΤΑ ΣΤΗΝ ΣΤΡΟΦΗ, Ελένη Ρηγούτσου

Τι είναι η μοναξιά; Μπορώ να έχω σχέση αλλά στην ουσία να νιώθω κενό; Πως σχετίζεται η απώλεια; Είναι η μοναξιά ένας σύντροφος για πάντα; Πως< οξυγονώνεται> μια υγιής συμβίωση; Ο Άλλος είναι η προέκταση μου, η απλά μια ατελής ύπαρξη σαν και μένα; Ερωτήματα που ψάχνουν απάντηση.

Κάθε  άτομο έχει ανάγκες που σχετίζονται με βιολογικά ένστικτα αλλά και άλλες που αφορούν την αγάπη και την εγγύτητα. Αυτές δημιουργούν την επιθυμία. Την άρθρωση δηλαδή της ανάγκης σε αίτημα. Το πρώτο άτομο μέσα από το οποίο το βρέφος αντικειμενοποιεί την επιθυμία του είναι η μητέρα του.

Το παιδί ζητά διαρκής παρουσία του αντικειμένου (μητέρα). Μέσα από αυτή την πράξη, λαμβάνει ικανοποίηση. Η μητέρα υπό φυσιολογικές συνθήκες θέτει το βρέφος σε μια κατάσταση αναμονής. Ανταποκρίνεται δηλαδή στις ανάγκες του χωρίς να είναι ασφυκτικά προσκολλημένη πάνω του. Αυτή η μορφή  αποχωρισμού, θα δώσει αργότερα ταυτότητα στο υποκείμενο. Η ίδια προσωπική υπόσταση θα ανοίξει το δρόμο στην ενήλικη ζωή του ατόμου, στις σχέσεις του.

Τι είναι όμως η ασφαλής και η ανασφαλής προσκόλληση σε μια σχέση; Όταν το άτομο ως ενήλικας πλέον, δεν έχει βιώσει τον αποχωρισμό, δεν μπορεί να υπάρξει μόνο του ως μονάδα. Βιώνει την μοναξιά ως αφόρητη  κατάσταση και δημιουργεί τοξικές και εξαρτητικές σχέσεις. Ποιο είναι όμως το φυσιολογικό που ορίζεται ως ασφαλής προσκόλληση;

Η συνέχεια εδώ