Για να δημιουργήσουμε αυτό τον τόσο
ωραίο κήπο με τις περιποιημένες αλέες και τους καλοκλαδεμένους θάμνους,
πρέπει να σκαλίσουμε πολύ, να κλαδέψουμε, να κόψουμε. Η προβολή του ενός
ή του άλλου συγγραφέα, μιας σκέψης περισσότερο από μια άλλη, η ανάδειξη
ενός ρεύματος, η αξιοποίηση όλου του χρήσιμου εξοπλισμού για το θρίαμβο
μιας θέσης, μας υποχρεώνουν να θάψουμε ονόματα, διατριβές, βιβλία,
έννοιες στα υπόγεια…
Το να φέρουμε κάποια πράγματα στο φως
προϋποθέτει το καταχώνιασμα μερικών άλλων στο σκοτάδι: σ’ αυτές τις
αποθήκες όμως υπάρχει ένα σημαντικό ανεκμετάλλευτο υλικό.
Η συνέχεια εδώ
