Ο ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ σκοτώθηκε, κι’ ὁ Τσάκας ὁ δεντρόκορμος δὲν εἶχε πειὰ καρδιὰ γιὰ πόλεμο. Ὁ Ἥρωας, ποὺ φρόντιζε τὰ παληκάρια του καλύτερα ἀπὸ τὴ ζωή του, δὲ ζοῦσε πειὰ νὰ τονὲ θυμηθῇ. Τελείωσε ὁ ἀγῶνας μὲ τοὺς Τούρκους, κι’ ὁ Τσάκας, ποὺ πενῆντα χρόνια Τούρκους σκότωνε, ἀπ’ ὅλους λησμονήθηκε. Δὲν ἦταν ἀπὸ κείνους τοὺς Ἀγωνιστὲς ποὺ φωνάζανε τὰ δίκια τους καὶ τὰ γυρεύανε μὲ τὸ σπαθί τους ἀπὸ τὸ Κουβέρνο.
Η συνέχεια εδώ