Διότι περί τίνος πρόκειται τελικά; Να ριζώσει το όνειρο μέσα στην καθημερινή ζωή, να δοθεί σάρκα στις ελπίδες και οστά στους διακαείς πόθους. Αυτό είναι αδύνατον χωρίς εικόνες.
Η εικόνα έχει ένα προνόμιο: δεν χρειάζεται να ενδιαφερθεί για την πιστότητα, την ακρίβεια ή την αλήθεια προκειμένου να υπάρξει. Υπάρχει, και αυτό της αρκεί. Από τη στιγμή που τη βλέπουμε υπάρχει, και οποιεσδήποτε κατηγορίες για αντιγραφή, υποκρισία ή ασυναρτησία που μπορούμε να της καταλογίσουμε δεν την αγγίζουν παρά έμμεσα. Οι εικόνες έχουν την ήρεμη διάρκεια των υπάρξεων που απλά δόθηκαν. Αυτό άλλωστε τις καθιστά τόσο εύθραυστες και καμιά φορά ύποπτες: υπόκεινται σε πάσης φύσεως ερμηνείες.
Η συνέχεια εδώ
