ΣΤΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ἀπὸ τὴ δουλειά, κάθομαι σὲ μίαν ἄκρη τῆς Τραφάλγκαρ Σκουέαρ, τρώγοντας τὸ μεσημεριανὸ ποὺ ἔφερα ἀπὸ τὸ σπίτι. Σκέφτομαι τὶς δύσκολες ὑποθέσεις τῆς προσωπικῆς μου ζωῆς. Κάποια στιγμὴ παίρνει τὸ μάτι μου μιὰ ἐπίσημη πομπὴ νὰ εἰσέρχεται μὲ συγχρονισμένο βηματισμὸ στὴν πλατεία.
Η συνέχεια εδώ