Κάπου είχε διαβάσει για τη χρήση του χυμού λεμονιού ως αόρατη μελάνη (δεν ξέρω αν το παίζατε κι εσείς μικροί – αλλά αν γράψουμε κάτι σ ένα χαρτί με λεμόνι, εκείνη τη στιγμή δεν διακρίνεται τίποτα, αλλά όταν βάλουμε το χαρτί να ζεσταθεί κοντά σε μια πηγή θερμότητας τα γράμματα θα εμφανιστούν δια μαγείας). Διαβάζοντας γι αυτή την ιδιότητα λοιπόν αποφάσισε πριν τη ληστεία να καλύψει το πρόσωπό του με μπόλικο χυμό, πιστεύοντας ότι έτσι θα γινόταν αόρατος μπροστά στις κάμερες ασφαλείας της τράπεζας.
Η συνέχεια εδώ
