Ειρήνη Καραγιαννίδου, Άκρον Ίλιον Κρυστάλ

Συμβαίνει από καιρού εις καιρόν / να παρελαύνουν φάλαγγες
χειμώνες /
σαν να χειρονομούν τα κύματα κερκίδες / σε κάποιο σώμα
ανοχύρωτο ξηράς /
‘Οταν περνάς τα χρόνια στο νερό / όχι ως ναυτικός / παρά σαν
λάθος σημαδούρα /
έχεις να πεις για τα ναυάγια πολλά.

Σε κάποια άλλη εποχή
Θα είχα βγάλει απ’ το συρτάρι το ψαλίδι
Θα έφερνα στο ύψος μου κλαδιά από μηλιές
Θα έκοβα χορτάρι
Θα έκοβα χωρίς λύπη
Θα γέμιζα μια κίτρινη αγκαλιά την πίσω θέση
Και μετά οδός Δελφών
Θα σκόρπιζα Φθινόπωρο
Κι ένα βάζο θα θέριζε.

Από τη συλλογή Παραθαλάσσιο οικόπεδο, εκδόσεις ΠΑΝΟΠΤΙΚΟΝ, 2017.