τόσα πολλά πράγματα φαντάζουν πλέρια με την πρόθεση
να χάνονται που η απώλειά τους δεν είν' καμιά καταστροφή,
Χάσε από κάτι κάθε μέρα. Αποδέξου την ταραχή
των χαμένων της εξώπορτας κλειδιών, την ώρα την κακώς
δαπανημένη.
Η τέχνη του να χάνεις δεν είναι δύσκολο να δαμαστεί.
Μετά εξασκήσου στο να χάνεις πιο πολύ, να χάνεις στη στιγμή:
τόπους, και ονόματα,και πού ήταν που ήθελες
να ταξιδέψεις. Από αυτά κανένα δε θα φέρει καταστροφή.
Εγώ έχασα το ρολόι της μητέρας μου. Και κοίτα! το τελευταίο
μου, ή
το επόμενο-από-το-τελευταίο,από τρία αγαπημένα σπίτια φύγαν.
Η τέχνη του να χάνεις δεν είναι δύσκολο να δαμαστεί.
Έχασα δύο πόλεις,υπέροχες δυο. Και, πιο αχανή,
μερικά βασίλεια που μου ανήκαν, δυο ποταμούς, μια ήπειρο.
Μου λείπουν, μα και αυτό δεν ήτανε καμιά καταστροφή.
-Ακόμη και να χάσω εσένα (την κωμική φωνή, μία χειρονομία
που αγαπώ) ψέματα δε θα έχω πει.Είναι εμφανές
η τέχνη του να χάνεις ότι δεν είναι δύσκολο να δαμαστεί
αν και μπορεί να φαίνεται σαν (Γράψε το!) καταστροφή.
(απόδοση: Μαρία Θεοφιλάκου)
