Ο Μανώλης Γιούργος “παίζει” με το Αίμα των… Σκιών

Ο σκηνοθέτης Μανώλης Γιούργος μιλά στο NEWS 24/7 με αφορμή τη θεατρική σύνθεση με τίτλο «Το αίμα των ίσκιων» που παρουσιάζεται στον Χώρο Τέχνης Ιδιόμελο. 

Δύο γυναίκες συγγραφείς, η Μαργκερίτ Γιουρσενάρ και η Ευγενία Φακίνου, στα αφηγήματά τους «Κλυταιμνήστρα ή το έγκλημα», η πρώτη, και «Πάντα ονειρευόμουνα να γεράσω», η δεύτερη, μεταγράφουν δύο εμβληματικούς μύθους του μυκηναϊκού πολιτισμού.

Στη θεατρική σύνθεση με τίτλο «Το αίμα των ίσκιων», ο Μανώλης Γιούργος φέρνει δύο γυναικεία πρόσωπα σε μία συνάντηση που δεν έγινε ποτέ. Η Κλυταιμνήστρα και η Ιφιγένεια, αρχετυπικές μορφές του κύκλου των Ατρειδών, αλληλοαναγνωρίζονται σε έναν χώρο και χρόνο μη πραγματικό και αφουγκράζονται τη γενεαλογία τους.

Υπόδικη η βασίλισσα-μάνα απολογείται και «εκτίθεται στο φως» του δικαστηρίου- επιφυλάσσοντας το ρόλο των δικαστών στους θεατές της παράστασης- ενώ η θυγατέρα της, απορροφημένη σε έναν εσωτερικό μονόλογο-απολογισμό, ξετυλίγει την δική της μοναχική ζωή, από την Αυλίδα και την Κριμαία μέχρι τη Βραυρώνα, τον τόπο που της ορίστηκε να γεράσει και να πεθάνει.

“Δύο εμβληματικά μυθικά πρόσωπα του μυκηναϊκού πολιτισμού. Μάνα και κόρη. Βασίλισσα των Μυκηνών η πρώτη – η Κλυταιμνήστρα, θύμα και θύτης, πριγκιποπούλα η δεύτερη – η Ιφιγένεια, θυσιασμένη στην Αυλίδα, «εξόριστη» στην Κριμαία – γιατί έτσι το θέλησαν οι θεοί, ιέρεια κατόπιν στην Βραυρώνα, αφιερωμένη στην θεά Άρτεμη. «Με την πλάτη στον τοίχο πάντα» μητέρα και κόρη…” αναφέρει στο NEWS 24/7 ο σκηνοθέτης Μανώλης Γιούργος.

Και συνεχίζει μιλώντας για το γιατί επέλεξε αυτούς τους δύο μύθους: “Καταρχάς, και οι δύο μύθοι είναι συγκινητικοί. Η μάνα Κλυταιμνήστρα, θύμα πρώτα και θύτης, ύστερα. Η κόρη Ιφιγένεια, θύμα. Θύματα τελικά και οι δύο. Επειδή έτσι το θέλησε ο άντρας της ζωής τους, σύζυγος και πατέρας; Επειδή το θέλησαν οι θεοί; Το πεπρωμένο τους;

Η συνέχεια της συνέντευξης εδώ

Η Γεωργία Δεληγιαννοπούλου και η Έβη Βασιλειάδη ζωντανεύουν αυτά τα δύο πρόσωπα στη σκηνή του «Ιδιόμελου», στο Μαρούσι.
Η σκηνοθεσία, η σκηνογραφική και μουσική επιμέλεια είναι από τον Μανώλη Γιούργο.

Πληροφορίες

Χώρος Τέχνης «Ιδιόμελο»: Ελευθερίου Βενιζέλου 17, Μαρούσι (κοντά στον ΗΣΑΠ)
Ημερομηνίες παραστάσεων: 7, 8, 14, 15, 21, 22, 28, 29 Δεκεμβρίου 2024 και 4, 5, 11, 12 Ιανουαρίου του 2025
Ώρα έναρξης: 21.00
Διάρκεια: 70 ´
Είσοδος: 12€ κανονικό εισιτήριο, 10€ φοιτητικό, άνω των 65, ανεργίας
Προπώληση εισιτηρίων: www.more.com/theater/to-aima-ton-iskion/
Πληροφορίες – κρατήσεις: 2106817042

Λυρική βραδιά στο Ιδιόμελο, Σάββατο 19/10/24

 

Δύο λυρικοί τραγουδιστές, η υψίφωνος Σοφία Κουτσούρη και ο βαθύφωνος Δημήτρης Κωσταρέλος, έρχονται στο Ιδιόμελο για μια μουσική βραδιά - αφιέρωμα στο γερμανικό lied, το γαλλικό chanson και το ρωσικό ρομαντικό τραγούδι.

 

Συνοδεύει στο πιάνο η Χρύσα Γρένδα.

 

 

Σάββατο 19/10/24

Χώρος Τέχνης Ιδιόμελο, Ελευθερίου Βενιζέλου 17, Μαρούσι (κοντά στον ΗΣΑΠ)

Έναρξη: 20.00

Είσοδος: 10 ευρώ

Πληροφορίες – κρατήσεις: 2106817042

Αγορά: more.com

Ήθη και έθιμα των Θεοφανίων

Τα ρουγκατσάρια

Η Ελλάδα είναι πλούσια σε έθιμα των Φώτων. Ρουγκατασάρια, αράπηδες, καμήλες, μπαμπόγεροι, μωμόγεροι, φωταράδες είναι κάποια από τα έθιμα που έχουν τις ρίζες τους στην αρχαιότητα και τις διονυσιακές γιορτές αλλά και στην περίοδο της Τουρκοκρατίας και αναβιώνουν κάθε χρόνο τις ημέρες των Θεοφανείων.

Στη Θεσσαλία ανήμερα των Θεοφανείων αναβιώνουν τα ρουγκάτσια (ρουγκατσάρια). Αυτά αποτελούνταν από ομάδες (10 - 15 μεταμφιεσμένων ατόμων) οι οποίες περιφέρονταν από σπίτι σε σπίτι παίρνοντας την ανάλογη αμοιβή. Μερικά από τα απαραίτητα μέλη του κάθε ομίλου ήταν ο γαμπρός, η νύφη (νέος μεταμφιεσμένος), ο παπάς, ο παππούς, ο γιατρός και οι "αρκουδιάρηδες". Εντυπωσιακός είναι ο αριθμός των τραγουδιών με τα οποία οι ρουγκατσάρηδες συνόδευαν το πέρασμά τους.

Στην Καστοριά αναβιώνουν τα «Ραγκουτσάρια». Οι κάτοικοι μεταμφιέζονται και φορούν απαραιτήτως μάσκες που έχουν συμβολικό χαρακτήρα, αφού η όψη τους είναι τρομακτική και αποσκοπούν στο να ξορκίσουν το κακό από την πόλη. Οι μασκαράδες έχουν τη συνήθεια να ζητιανεύουν από τον κόσμο την ανταμοιβή τους, επειδή διώχνουν τα κακά πνεύματα. Το ίδιο έθιμο αναβιώνει και σε χωριά της Δράμας με το όνομα ροκατζάρια. Οι κάτοικοι φορούν τρομακτικές μάσκες και κάνοντας εκκωφαντικούς θορύβους με τα κουδούνια που φέρουν περιφέρονται στους δρόμους.

Πηγή: εδώ

Δυο λόγια για την Αρλέτα

του Νίκου Σαραντάκου

[…] Αν μη τι άλλο σημάδεψε τα νιάτα μας.

Μιλάω βέβαια για την Αρλέτα, που έφυγε από τη ζωή. Την Αρλέτα της ανεξάντλητης τρυφερότητας, το κορίτσι με την κιθάρα που καλύτερα από κάθε άλλον ενσάρκωσε το νέο κύμα και που συνέχισε να εκπροσωπεί τον κόσμο των μπουάτ μέχρι πολύ πρόσφατα.

Ακριβώς σε μουσική Γιαννη Σπανού και στίχους Γιώργου Παπαστεφάνου ήταν το πρώτο τραγούδι που έκανε γνωστή την Αρλέτα, το Μια φορά θυμάμαι: Η Αρλέτα γεννήθηκε το 1945 στην Αθήνα όπου έζησε διαρκώς, ανάμεσα σε Εξάρχεια και Κυψέλη (στο δίπατο σπίτι της στην οδό Δεληγιάννη έμεινε ο Γιώργος Ιωάννου όταν κατέβηκε στην Αθήνα). Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών και ποτέ δεν άφησε εντελώς τη ζωγραφική. Ωστόσο, όπως διηγείται η ίδια, όταν ήταν πρωτοετής την άκουσε να τραγουδάει σε μια εκδρομή ο Γιώργος Παπαστεφάνου και την πήγε στον Πατσιφά, που τότε ξεκινούσε στη ΛΥΡΑ και καθώς δεν είχε τη δυνατότητα να προσελκύσει καθιερωμένους καλλιτέχνες αναζητούσε νέες φωνές και με πρωτοστάτη τον Γιάννη Σπανό προωθούσε το κίνημα που έμεινε γνωστό ως «νέο κύμα».

Η συνέχεια εδώ

Ο Μαραθών και το Αρχαιολογικό Μουσείο

Ο παρών αφιερωματικός τόμος περιέχει φωτογραφίες εκθεμάτων και μνημείων από το μουσείο και τον αρχαιολογικό χώρο του Μαραθώνα, καθώς και από άλλα μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους, όπως αναφέρονται αναλυτικά στην σελίδα 329 του παρόντος τόμου.


Ο Μαραθών και το Αρχαιολογικό Μουσείο για ηλεκτρονικό ξεφύλλισμα από το Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση εδώ

Αρχαιολογικό Μουσείο Πέλλας

Το Μουσείο της Πέλλας βρίσκεται στις νοτιοανατολικές υπώρειες του λόφου του ανακτόρου, στο βορειοανατολικό τμήμα του επισκέψιμου αρχαιολογικού χώρου, σε άμεση γειτνίαση με το σύγχρονο οικισμό ανατολικά. Αποτελεί τη φυσική κατάληξη του επισκέπτη του αρχαιολογικού χώρου, όπου αυτός έχει τη δυνατότητα να ανασυνθέσει τα αρχαιολογικά στοιχεία που του παρείχαν τα μνημεία κατά την περιήγησή του και να κατανοήσει τις ποικίλες πτυχές της καθημερινής, αλλά και της δημόσιας ζωής της μακεδονικής πρωτεύουσας. Γι' αυτό και οι θεματικές ενότητες της έκθεσης εναρμονίζονται με τους ανασκαφικούς τομείς του χώρου, χωρίς να είναι αποκομμένες η μια από την άλλη. Καθώς είναι χωροθετημένες σε διαφορετικά επίπεδα, που αντιστοιχούν στο εδαφικό ανάγλυφο του χώρου, εξασφαλίζεται η συνεχής οπτική επαφή του επισκέπτη με όλες σχεδόν τις θεματικές ενότητες, αλλά και τον ίδιο τον αρχαιολογικό χώρο, μέσω των ανοιγμάτων-παραθύρων του κτιρίου. Το ορθογώνιο αίθριο του κτιρίου αποτελεί αναφορά στην κεντρική περίστυλη αυλή των οικιών της Πέλλας.

Στην ενότητα της ενημέρωσης παρέχονται στον επισκέπτη μέσα από κείμενα, φωτογραφίες, χάρτες, σχέδια και μια μεγάλη μακέτα του αρχαιολογικού χώρου τα απαραίτητα στοιχεία για την γνωριμία του με την Πέλλα: τη γεωμορφολογική εξέλιξη της περιοχής, ιστορικά στοιχεία για την πόλη και τις ανασκαφές, για το πολεοδομικό σύστημα και τις οχυρώσεις. Την ταυτότητα της πόλης βεβαιώνουν ενεπίγραφες κεραμίδες οροφής με το όνομά της (ΠΕΛΛΗΣ), ενώ τις ιστορικές της φάσεις εκπροσωπούν επιλεγμένα νομίσματα από τις ανασκαφές διαφόρων χώρων, κοπές μακεδόνων βασιλέων (από τον Αλέξανδρο Α' ως τον Περσέα), αλλά και των χρόνων μετά τη ρωμαϊκή κατάκτηση του 168 π.Χ.

Οδηγός του  Αρχαιολογικού Μουσείου της Πέλλας για ηλεκτρονικό ξεφύλλισμα από το Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση εδώ

Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας

Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ολυμπίας, από τα σημαντικότερα της Ελλάδας, παρουσιάζει τη μακραίωνη ιστορική εξέλιξη ενός από τα λαμπρότερα ιερά της αρχαιότητας, που ήταν αφιερωμένο στον πατέρα των θεών και των ανθρώπων, τον Δία, και αποτέλεσε την κοιτίδα των Ολυμπιακών Αγώνων. Περιλαμβάνει τη μόνιμη έκθεση ευρημάτων από τις ανασκαφές στον ιερό χώρο της Άλτεως, τα οποία χρονολογούνται από τα προϊστορικά έως και τα πρώτα χριστιανικά χρόνια. Από το σύνολο των, ανεκτίμητης αξίας, εκθεμάτων σημαντικότερη είναι η έκθεση των γλυπτών, για την οποία είναι κυρίως γνωστό το μουσείο, καθώς και η συλλογή χάλκινων αντικειμένων, που είναι η πλουσιότερη στον κόσμο και απαρτίζεται από όπλα, ειδώλια και άλλα αντικείμενα, ενώ ιδιαίτερα σημαντικά είναι και τα ευρήματα της μεγάλης πηλοπλαστικής.

Οδηγός του  Αρχαιολογικού Μουσείου της Ολυμπίας για ηλεκτρονικό ξεφύλλισμα από το Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση εδώ

Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Ελλάδας είναι ένα από τα σημαντικότερα μουσεία του κόσμου στον τομέα της αρχαίας τέχνης. Στις συλλογές του εκπροσωπούνται όλοι οι πολιτισμοί που άνθισαν στον ελληνικό χώρο από την προϊστορική εποχή ως το τέλος της Ρωμαιοκρατίας. Βρίσκεται στην περιοχή των Εξαρχείων στο κέντρο της Αθήνας, μεταξύ των δρόμων Ηπείρου, Μπουμπουλίνας και Τοσίτσα, ενώ η κεντρική του είσοδος βρίσκεται επί της οδού Πατησίων δίπλα από το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο.

Στο πιο κάτω link οδηγός του  Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου για ηλεκτρονικό ξεφύλλισμα από το Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση E-Book GR

Μουσείο Ακρόπολης

Το Μουσείο Ακρόπολης είναι αρχαιολογικό μουσείο επικεντρωμένο στα ευρήματα του αρχαιολογικού χώρου της Ακρόπολης των Αθηνών. 

Το μουσείο κτίσθηκε για να στεγάσει κάθε αντικείμενο που έχει βρεθεί πάνω στον ιερό βράχο της Ακρόπολης και στους πρόποδές του καλύπτοντας μία ευρεία χρονική περίοδο από την Μυκηναϊκή περίοδο έως την Ρωμαϊκή και Παλαιοχριστιανική Αθήνα ενώ ταυτόχρονα βρίσκεται πάνω στον αρχαιολογικό χώρο Μακρυγιάννη, κατάλοιπο των Ρωμαϊκών και πρώιμων βυζαντινών Αθηνών.

Στο πιο κάτω link οδηγός του αρχαιολογικού μουσείου για ηλεκτρονικό ξεφύλλισμα από το Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση : E-Book GR

Η ευρωπαϊκή ποίηση στο μετρό των Βρυξελλών

Μία συλλογή 24 ποιημάτων από 24 Ευρωπαϊκές χώρες σε 21 γλώσσες θα εμφανίζεται στις στάσεις του μετρό των Βρυξελλών, με αφορμή τον εορτασμό της Ημέρας Ευρωπαϊκών Γλωσσών, από  26 Σεπτεμβρίου.

Τα ποιήματα θα εμφανίζονται στην πρωτότυπη γλώσσα τους μαζί με τη μετάφρασή τους στα γαλλικά και τα ολλανδικά, επιτρέποντας σε σχεδόν 3 εκατομμύρια επισκέπτες κάθε βδομάδα να μετατρέψουν τη διαδρομή τους σε ταξίδι έμπνευσης.

Ανάμεσα στα ποιήματα αυτά, και το ποίημα Το χάρισμα, από τη συλλογή Μαύρη Μωραλίνα (Κέδρος, 2010),  της Ευτυχίας Παναγιώτου.



το χάρισμα – Μαύρη Μωραλίνα (Κέδρος, 2010)

δεν είχαμε δει την ουτοπία;            
τα πέλματά μας πυροδοτούσαν έκσταση,
χάραζε και χάναμε το φως μας.
μα όσο η μουσική το πάτωμα έκαιγε, και οι ήχοι
τα μέσα μας άναβαν
τόσο τα πλήθη γύρω πάγωναν, ο ουρανός σκοτείνιαζε
και τότε ένας αγκώνας ρίχτηκε να μας χωρίσει.

σε δάγκωνα να μείνεις, απ’ το μανίκι σ’ έσερνα.
σ’ έβλεπα όμως, μίκραινες, λες κι αναρροφιόσουν.
για να γίνεις στο τέλος μια τελεία,
ρούχο αδειανό
σ’ εμένα
κούφιο χέρι

(η καημένη η μαμά, πνίγει στην κοιλιά ένα λυγμό,
ο μπαμπάς ράβεται κουστούμι τη συγγνώμη
κι εγώ, κορίτσι στα δεκαπέντε, με τις πλάτες γυρισμένες,
κοιτώ απ’ το τζάμι τη βροχή)

κάτι είχε από καιρό συμβεί.
θυμάμαι μόνο
μπαλόνια

μαμά μπαμπά κοιτάξτε ένα μπαλόνι, τα μπαλόνια είναι
ωραία, οι άνθρωποι είναι ωραία μπαλόνια

φεύγουν οι άνθρωποι στον ουρανό
φεύγουν μπαλόνια
στα χέρια τους μπαλόνια —

το δικό μου χέρι,
έμμονο, γράφει για εκρηκτικά
(για την έξαρση στις φλέβες)

απασφαλίζει το κάτω μου κουμπί
ένας αυνανισμός αντιρρησίας·

την ενοχή που το φύλο της χάρισε με ηδονή θα ξηλώνει.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ "REON"

Πολύ δυναμικά ξεκινά φέτος τις δράσεις του το ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ "REON".


"Το εργαστήριο λειτουργεί ως χώρος θεατρικών (και όχι μόνο) συναντήσεων  από το 1996.
Σχεδιάζουμε, κατασκευάζουμε, σκηνικά, κουστούμια, καπέλα, κούκλες, μάσκες, εικαστικά ή χρηστικά αντικείμενα.
Μεμονωμένα ή σε ομάδες, πραγματοποιούμε καλλιτεχνικά σεμινάρια για όλες τις ηλικίες, χρησιμοποιώντας υλικά, τεχνικές, τεχνοτροπίες και διάφορα  εργαλεία.Ο νέος μας χώρος είναι προσβάσιμος και σε ΑΜΕΑ.
Επίσης, εδώ βρισκόμαστε για να συζητήσουμε θεατρικά έργα, να ανταλλάξουμε απόψεις γύρω από την εκπαίδευση νέων, τη δια βίου μάθηση,  τις εναλλακτικές θεραπείες και ό,τι καινούριο και σύγχρονο μας αφορά."

Για ακόμη περισσότερα: http://www.reon.gr/

 

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ξανθή Ταβουλαρέα

• 210 6131435 - 6970 3244481
• info@reon.gr
• Δ. Καλαδάμη 1 - 152 35 Βριλήσσια

Στους καθρέφτες της Ελένης,Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, με στόχο την ενίσχυση της ανάπτυξης της θεατρικής παιδείας στην εκπαίδευση, φιλοξενεί κύκλο εργαστηρίων για το αρχαίο δράμα με τίτλο

Στους καθρέφτες της Ελένης

Κύκλος εργαστηρίων για το αρχαίο δράμα με αφορμή την Ελένη του Ευριπίδη

Αθήνα, 13 Μαΐου – 18 Ιουνίου 2011

Ο κύκλος περιλαμβάνει τετράωρης διάρκειας βιωματικά εργαστήρια σκηνοθεσίας, υποκριτικής, σκηνογραφίας, κινησιολογίας, μουσικής διδασκαλίας του Χορού και κατασκευής προσωπείου. Διδάσκουν οι Αντιγόνη Γύρα, χορογράφος, καλλιτεχνική διευθύντρια της ομάδας Κινητήρας Χοροθέαμα, Άννα Μαχαιριανάκη, σκηνογράφος-ενδυματολόγος, εκπαιδευτικός, Άρης Μιχόπουλος, ηθοποιός-σκηνοθέτης, Θοδωρής Οικονομίδης, ηθοποιός, Φίλιππος Τσαλαχούρης, συνθέτης – καθηγητής της Δραματικής Σχολής του Ωδείου Αθηνών

Σκοπός των εργαστηρίων είναι οι συμμετέχοντες, μέσα από τη συνάντηση με καλλιτέχνες, να προσεγγίσουν βιωματικά την παραστασιακή πλευρά του αρχαίου δράματος. Από τις θεωρητικές επισημάνσεις και τις βασικές αρχές, η διδασκαλία θα περάσει σε συγκεκριμένες τεχνικές και θα ολοκληρωθεί με την πρακτική εφαρμογή σε αποσπάσματα από την Ελένη του Ευριπίδη.

Τα εργαστήρια δίνουν τη δυνατότητα στους συμμετέχοντες να εξοικειωθούν με την έννοια της σκηνοθετικής ερμηνείας και με θεατρικές τεχνικές, να γνωρίσουν την κατασκευή και χρήση του προσωπείου, να ασκηθούν στην κίνηση και τη μουσική διδασκαλία του Χορού και να κατανοήσουν το ρόλο και τη λειτουργία της σκηνογραφίας, στο πλαίσιο της σύγχρονης προσέγγισης του αρχαίου δράματος. Έτσι, εμπλουτίζοντας τα διδακτικά τους εργαλεία, θα εργαστούν με τους μαθητές ή φοιτητές τους πάνω στο αρχαίο δράμα με βάση σύγχρονες καλλιτεχνικές πρακτικές.

Τα εργαστήρια απευθύνονται σε εκπαιδευτικούς της α’ βάθμιας και β’ βάθμιας εκπαίδευσης, σε θεατρολόγους, σε φοιτητές Παιδαγωγικών Τμημάτων, σε σπουδαστές δραματικών σχολών και σε εμψυχωτές νεανικών ομάδων.

Πληροφορίες για το πρόγραμμα, τις αιτήσεις και τον τρόπο καταβολής των διδάκτρων στο http://www.mcf.gr/el/whats_on/?ev=stois_kathreftes_tis_elenis

Υπεύθυνη σχεδιασμού: Νατάσα Μερκούρη

Πληροφορίες: merkouri.agd@gmail.com , 6973307094

Διάλεξη και συναυλία από την κιθαρίστρια Εύα Φάμπα

Ναι η κιθάρα είναι ένα όργανο πολυαγαπημένο. Μικροί και μεγάλοι θέλουν να μάθουν να παίζουν και να δημιουργούν μουσικά κομμάτια χτυπώντας τις έξι χορδές της. Πως όμως θα προσεγγίσουν το όργανο αυτό σε βάθος;

Πως θα καταφέρουν να ανοίξουν την πόρτα σε έναν άλλο μουσικό κόσμο όχι και τόσο γνωστό, τον πλούσιο κόσμο της μουσικής γραμμένης για κιθάρα; Και εστιάζοντας στην παιδική ηλικία, τι κομμάτια, τι μουσικό υλικό υπάρχει γραμμένο για παιδιά που μαθαίνουν κιθάρα; Είτε ακόμα και για μεγάλα παιδιά με μουσικές ευαισθησίες;

Σε αυτό το ευαίσθητο θέμα που έχει να κάνει με "κιθαρίστες" μικρής ηλικίας και την μουσική τους εκπαίδευση επέλεξε να αναφερθεί η κιθαρίστρια Εύα Φάμπα στη διάλεξή της τo Σάββατο 2 Απρίλη, ώρα 12.30μμ στον ΙΑΝΟ (Σταδίου 24)

Μουσική για κιθάρα, γραμμένη για παιδιά. Δημήτρης Φάμπας, Jorge Cardoso, Nikita Koshkin

Eνα νέο ρεπερτόριο για την κιθάρα ειδικά γραμμένο για παιδιά.
Την διάλεξη θα ακολουθήσει συναυλία όπου μια ομάδα μικρών και ταλαντούχων κιθαριστών, μαθητών της Εύας Φάμπα θα παίξει έργα των συνθετών Δημήτρη Φάμπα, Jorge Cardoso, Nikita Koshkin και Εύας Φάμπα.
Η Εύα Φάμπα είναι μια γνωστή και καταξιωμένη κιθαρίστρια. Παράλληλα με την καριέρα της ως ερμηνεύτριας του οργάνου συνθέτει, εκδίδει και επιμελείται μουσικών εκδόσεων και διδάσκει την τέχνη της κιθάρας σε ωδεία αλλά και σε σεμινάρια σε διεθνή φεστιβάλ και πανεπιστήμια.

Το θέμα αυτό γίνεται πολύ ενδιαφέρον μέσα από τις μουσικές τριών συνθετών του Έλληνα Δημήτρη Φάμπα, του Ρώσου Nikita Koshkin και του Αργεντινού Jorge Cardoso, δηλαδή τις "μελωδίες" του πρώτου, τους "μασκαράδες" του δεύτερου και τις "σουίτες για παιδιά" του τρίτου ειδικά γραμμένες για τα παιδιά που μαθαίνουν κιθάρα.Περισσότερα στην ιστοσελίδα της www.evafampas.gr

Πηγή:http://nowheretopark.blogspot.com/

Χόρεψέ με ως το τέλος του κόσμου

"ΧΟΡΕΨΕ ΜΕ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ..." του JOE SAUTER από τους ΘΑΤΡΙΝΩΝ ΘΕΑΤΕΣ (Iμπροχώρη - Τσακαρισιάνου - Λιβανός - Λιακόπουλος Καλλλιγάς - Παρθενίου). Σκηνοθεσία Γιώργος Λιβανός.
H μουσικη είναι πρωτότυπη γραμμένη από το Johannes Mueller, παιγμένη με φυσικα όργανα... σόλο σαξόφωνο Richard Melville.

Τρέυλερ απο το Στέφανο Κακαβούλη. Παραστάσεις ΠΑΡ - ΣΑΒ 9.00 & ΚΥΡ 8.00. STUDIO ΚΥΨΕΛΗΣ. Κράτηση θέσεων απαραίτητη στο 210 8819571

Πηγή:http://rhythmichorizons.blogspot.com/

ELIART

Μια καινούργια ιδέα «φύτρωσε» στo Βοτανικό, στην οδό Κωνσταντινουπόλεως 127. Ο χώρος Τέχνης ELIART. Υπεύθυνοι για αυτό, είναι η Αννέτα Παπαθανασίου, ο Γιώργος Φρατζεσκάκηςκαι ο Θανάσης Ρουμελιώτης.

Το όνομα ELIART είναι εμπνευσμένο από την ελιά που δεσπόζει στο εξωτερικό του θεάτρου. Εξάλλου, δεν υπάρχει αρχαίο θέατρο όπου να μην μνημονεύεται η «ασημόγλαυκη ελιά», το δέντρο της Θεάς Αθηνάς.

Σε αυτόν τον χώρο, σε industrial σκηνικό, χωρητικότητας 100 θέσεων, με πολύ μεράκι δημιούργηθηκε μια σκηνή, που φιλοδοξεί να φιλοξενήσει νέες ομάδες, αλλά και καθιερωμένα σχήματα με γνωστούς Ελληνες και ξένους καλλιτέχνες, μέσα απο θεατρικές παραστάσεις, μουσικές βραδιές, προβολές ταινιών, παρουσιάσεις βιβλίων και αφιερώματα σε Ελληνες ηθοποιούς και συνθέτες.

Οι θεατές θα έχουν την δυνατότητα να απολαύσουν το ποτό τους, να μιλήσουν με τους δημιουργούς και να συζητήσουν μεταξύ τους, πριν και μετά την παράσταση, στον ειδικά διαμοφωμένο χώρο υποδοχής, αλλά κυρίως θα έχουν την δυνατότητα να επιλέξουν ποιές παραστάσεις θα παρακολουθήσουν απο το μηνιαίο εναλλασόμενο πρόγραμμα του ELIART.

Με σκοπό την ανταλλαγή ιδεών και την παρουσία πρωτοποριακών προτάσεων σε ένα «ανήσυχο κοινό» που εκτιμά την τέχνη, το ELIART στοχεύει να γίνει χώρος συνάντησης Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών και να προσφέρει στο φιλότεχνο κοινό της Αθήνας, εναλλακτικούς τρόπους διασκέδασης και ψυχαγωγίας.

Οι παραστάσεις και οι μουσικές εκδηλώσεις στο ELIART ξεκίνησαν στις 26 Δεκεμβρίου και θα διαρκέσουν ώς το τέλος Μαίου.

Πηγή: boukalistithalassa.blogspot.com

Παραστάσεις κατ' οίκον

Το θέατρο είναι κατ' εξοχήν συνάντηση, δημόσιου χαρακτήρα. Τι γίνεται, όμως, όταν εισβάλλει μέσα σε ό,τι πιο ιδιωτικό υπάρχει; Στον χώρο δηλαδή ενός σπιτιού;
Σε ένα χειμώνα που μας κλείνει όλο και περισσότερο μέσα, ίσως η ιδέα του «Οικείου θεάτρου», της πρώτης δηλαδή προσπάθειας για ένα θέατρο που πηγαίνει το ίδιο στους θεατές (και δεν περιμένει τους θεατές να έρθουν σε αυτό), να ορίζει και μια νέα παράμετρο στην κατ' οίκον διασκέδαση. Πίτσα, dvd, επιτραπέζια, τώρα και θέατρο με ένα τηλεφώνημα!
Με ανάλογες σκέψεις, μια παρέα δημοσιογράφων και φωτορεπόρτερ χτυπούσαμε το Σάββατο βράδυ το κουδούνι για να παρακολουθήσουμε την πρώτη παράσταση της ομάδας στο πρώτο της σπίτι. Η φιλόξενη οικοδέσποινα τακτοποιεί τα παλτά μας και, δίνοντάς μας ένα ποτήρι κρασί, μας οδηγεί στο σαλόνι. «Προσοχή μη χαλάσετε το σκηνικό!», λέει αστειευόμενη, δείχνοντάς μας ένα μαύρο πανί που όριζε ένα μικρό χώρο μέσα στον οποίο είχαν τοποθετηθεί τρεις καρέκλες (του σπιτιού!) και ένα αρμόνιο (της ομάδας, όπως μάθαμε αργότερα).
Είναι φανερό πως κάτι πρόκειται να συμβεί σε λίγο. Οι πόρτες ανοιγοκλείνουν κι εμείς ξεκλέβουμε εικόνες δημιουργικού πανικού τόσο από την κρεβατοκάμαρα, που φιλοξενεί σήμερα τα καμαρίνια των ηθοποιών, όσο και από την κουζίνα, όπου μαγειρεύονται τα εδέσματα για τη μικρή γιορτή που θα ακολουθήσει με αφορμή την παράσταση.
Λίγο αργότερα οι ηθοποιοί μάς συστήνονται κι εμείς τους βομβαρδίζουμε με ερωτήσεις. Αρχικά για το έναυσμα της ιδέας. Ο Μίλτος Δημούλης, σκηνοθέτης και ψυχή του όλου εγχειρήματος, μας εξηγεί πώς εμπνεύστηκε το «Οικείο θέατρο» πέντε χρόνια πριν, χωρίς να γνωρίζει πως η πρακτική αυτή κρατά από την Αναγέννηση, ούτε πως τα τελευταία χρόνια ορισμένοι θίασοι σε Βρετανία και Γαλλία έχουν ανακινήσει την ιδέα επιτυχώς. «Μαθαίνοντάς το πήρα ακόμα μεγαλύτερη ώθηση. Είχα κι ένα φωτεινό παράδειγμα από την πρόσφατη ιστορία», λέει.
«Ο κινηματογράφος μπαίνει εδώ και χρόνια στα σπίτια μας, μέσω της τηλεόρασης. Ηρθε η στιγμή να μπει και το θέατρο», συμπληρώνει η ηθοποιός Παρασκευή Κατσάνη.
Πώς νιώθουν άραγε οι ηθοποιοί, που όχι μόνο εγκαταλείπουν την ασφάλεια της σκηνής, αλλά «εισβάλλουν» μέσα σε έναν τόσο ιδιωτικό χώρο; «Ακόμα πιο μεγάλη ευθύνη απέναντι στην τέχνη μας. Θέλουμε να είμαστε πιο προσεκτικοί», παρατηρεί η ίδια. «Οφείλεις να σεβαστείς την ενέργεια του κάθε σπιτιού», συμπληρώνει η Ανδρομάχη Δαυλού.
«Ηθοποιοί και θεατές είμαστε εξίσου εκτεθειμένοι σε αυτή τη συνθήκη», συμπληρώνει ο Τάσος Σωτηράκης που έγραψε και τη μουσική της παράστασης. Με αυτή την προειδοποίηση και με την ώρα να πλησιάζει εννέα, μας αφήνουν για να ξεκινήσει η παράσταση.
Και στο ανθοπωλείο
Η οικοδέσποινα αναλαμβάνει την ταξιθεσία, τοποθετώντας τους καλεσμένους με βάση το ύψος ώστε να βλέπουν όλοι. Βεβαιωνόμαστε πως όλοι έχουμε κλείσει τα κινητά μας τηλέφωνα, υποσχόμαστε πως δεν θα καπνίζουμε πολλοί ταυτόχρονα και ξεκινάμε!
Επιλέγοντας έργο, η ομάδα έβαλε ακόμη μία πρόκληση στον εαυτό της. Κάτω από τον τίτλο «Θύτες ή θύματα και κάτι γκρι» υπάρχει μια σύνθεση κειμένων από Ζαν-Πολ Σαρτρ, Τάσο Λειβαδίτη, Μπέρτολντ Μπρεχτ και την «Ελληνική Νομαρχία Ανωνύμου του Ελληνος».
Κοινός άξονας που συνδέει την παράσταση είναι ο υπαρξιακός. Στο έργο παρακολουθούμε τις διαπροσωπικές σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ τριών εγκληματιών (Τάσος Σωτηράκης, Παρασκευή Κατσάνη και Δάφνη Ασημακοπούλου) που μεταφέρονται στην Κόλαση. Ενώ η Ανδρομάχη Δαυλού και ο Μίλτος Δημούλης κρατούν δύο πιο υπερβατικούς και ποιητικούς ρόλους (Εξυπηρέτηση και Ο άλλος).
Ενδιάμεσα ακούγονται τέσσερα τραγούδια που προωθούν και σχολιάζουν τη δράση. Τα κοστούμια του Θεοδόση Δαυλού έδιναν μια απαραίτητη ομοιομορφία στον θίασο που δεν υποστηριζόταν από άλλα μέσα.
Επρόκειτο αναμφισβήτητα για μια καλοδουλεμένη πρόταση και οι ηθοποιοί πέτυχαν την απόλυτη συγκέντρωση, παρασύροντας κι εμάς. Κανείς δεν άναψε τσιγάρο, τα εβδομήντα λεπτά κύλησαν... «απνευστί». Χειροκρότημα, υπόκλιση και αποσυμπίεση.
Οι ηθοποιοί αποσύρονται. Τα φαγητά βγαίνουν αχνιστά, το κρασί ξεκινά να κυλά άφθονο στα ποτήρια, όμως οι λέξεις θέλουν λιγάκι ακόμα για να βγουν.
«Πρώτη φορά είδα θέατρο σε τόσο μικρή κλίμακα», παρατηρεί μία από τους θεατές. «Κι όμως οι περισσότερες νέες σκηνές στην Αθήνα προσφέρουν αυτό το πλησίασμα με τους ηθοποιούς. Μόνο που έκει παίζουν για σαράντα θεατές κι εδώ τώρα για δεκαπέντε», διαφώνησε ένας άλλος από την παρέα. Προσωπικά η διαφορά που εντοπίσαμε ήταν το θέμα του φωτισμού, που δεν βύθισε εμάς τους θεατές στο σκοτάδι, ούτε καθοδηγούσε τα βλέμματά μας, ούτε συνέβαλε στη δημιουργία ατμόσφαιρας.
Η συζήτηση αρχίζει να ζωηρεύει και στο παιχνίδι μπαίνουν και οι ηθοποιοί. Μπορεί αυτή η πρακτική στην Αναγέννηση να προσέλκυε εκ των πραγμάτων το πιο υποψιασμένο τότε αριστοκρατικό κοινό, οι ίδιοι όμως στοχεύουν και σε ένα άλλο κοινό: «Μας ενδιέφερε να μπούμε σε σπίτια και μέρη όπου οι άνθρωποι ίσως και να μην έχουν δει ποτέ θέατρο», λένε.
Και τα πιο πρακτικά ζητήματα: Το κόστος για μια παράσταση έχει οριστεί σε τουλάχιστον 250 ευρώ που μπορούν να μοιραστούν δεκαπέντε θεατές μεταξύ τους.
Ηδη μεθαύριο αλλά και στις 26 Ιανουαρίου το «Οικείο θέατρο» θα παρουσιάσει την παράστασή του στον «Ιανό». Ακολουθούν τρία σπίτια σε Παλαιό Φάληρο και Πολιτεία, τα γραφεία ενός περιπατητικού συλλόγου και το πατάρι ενός ανθοπωλείου στην Πετρούπολη. Κάποιος ρίχνει την ιδέα να παίξουν και στη Βουλή! Γιατί όχι;
*Πληροφορίες: www.oikeiotheatro.gr και 6977771821
Πηγή: www.enet.gr

Πολυχώρος Πολιτισμού "διέλευσις"

Πρόσκληση

Έχουμε την τιμή να σας προσκαλέσουμε στα εγκαίνια του Πολυχώρου Πολιτισμού "διέλευσις"
Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011 στις 6 μ.μ.
Λέσβου 15 και Πόρου,στην Κυψέλη
(στάση Καλλιφρονά)

Χρυσάνθη Κορνηλίου, Σωτήρης Οικονόμου
τηλ. επικοινωνίας 6946794748 - 6977986185
e-mail: secretariat@dieleusis.

Πρόγραμμα Ιανουαρίου

16/01 Κυριακή 6.00μμ:
ΕΓΚΑΙΝΙΑ
Εγκαίνια Έκθεσης Ζωγραφικής: Θανάσης Γκριτζάπης

20/01 Πέμπτη 7.00μμ:
Κύκλος ομιλιών: Άνθρωπος – Κόσμος – Θεός
1η ομιλία
Ομιλητής: Α. Προκοπίου

23/01 Κυριακή 7.00μμ:
ΑΓΑΠΕΣ : Πρόγραμμα ψυχαγωγίας με ελεύθερη είσοδο

24/01 Δευτέρα 7.00μμ:
Αρχές του Εθελοντισμού και παρουσίαση του έργου του
φιλανθρωπικού οργανισμού «ΑΡΤΟΣ ΔΡΑΣΗ»
Ομιλητής: Λ. Παπαγεωργίου

30/01 Κυριακή 7.00μμ
“Αν δεν μου ‘δινες την ποίηση, Κύριε...”
Αφιέρωμα στον ποιητή Νικηφόρο Βρεττάκο
Ομιλητής: Ντέιβιντ Κόνολι, Καθηγητής μεταφρασεολογίας, ΑΠΘ.
Είσοδος Ελεύθερη

Στον χώρο θα παρουσιάζεται η Έκθεση Ζωγραφικής του Θανάση Γκριτζάπη από
16/01 -16/02, ώρες 10:00-12:00, 19:00-22:00.

American History X

American History X Πολιτική 1998 Διάρκεια: 115

Σκηνοθεσία: Tony Kaye με τους: Edward Norton Edward Furlong και Beverly D΄Angelo

O 16χρόνος Ντάνι γράφει μια ιδιότυπη εργασία για το μάθημα της ιστορίας με θέμα τις περιστάσεις που οδήγησαν στη φυλακή τον μεγαλύτερο αδερφό του Ντέρεκ. Μέσα από το κείμενο της εργασίας και αλλεπάλληλα φλασ μπακ σε ασπρόμαυρο πληροφορούμαστε τα γεγονότα που καθόρισαν τη συμπεριφορά του τελευταίου. Η δολοφονία του πατέρα του τον ωθεί σε μια φιλοσοφία μίσους στην οποία διοχετεύει την αδιαμφισβήτητη ευφυία του. Μετατρέπεται σε αρχηγό ενός τοπικού κινήματος νεοναζί για να βρεθεί στη συνέχεια στη φυλακή για διπλή ανθρωποκτονία. Πλήρως αναμορφωμένος πλέον προσπαθεί να σώσει τον αδερφό του ο οποίος τον λάτρευε σαν είδωλο από τη βία και τον φανατισμό που πρέσβευε.

Το θέμα των φυλετικών διακρίσεων έχει απασχολήσει (και συχνά ταλαιπωρηθεί από) πολλές ταινίες στο βάθος του χρόνου. Ελάχιστες ωστόσο έχουν κατορθώσει έστω να προσεγγίσουν την επιδραστικότητα και αμεσότητα της δημιουργίας του Tony Kaye. Παρά τις όποιες αφέλειες και ευκολίες που επιλέγονται σεναριακά, η αμεσότητα του λόγου και της σύγχρονης θεματικής προσδένουν το θεατή στο άρμα της και τον απελευθερώνουν τελικά ζαλισμένο, σοκαρισμένο και προβληματισμένο. Οι ασπρόμαυρες εικόνες πλημμυρίζουν από σκληρότητα και μίσος και η ανάγκη του μικρού Ντάνι να παραθέσει τις απόψεις του για το ρατσισμό μέσα από τη ζωή του μετανοημένου πρώην αρχι-Ναζιστή αδερφού του γίνεται η αφορμή για ένα μάθημα ζωής τόσο για τον ίδιο όσο και για το θεατή. «Η ζωή είναι πολύ μικρή για να την περάσεις οργισμένος». Πόσο καλύτερο επιχείρημα θα μπορούσε να παραθέσει κανείς;

από τον Βρεττό Λιάπη

Πηγή:www.cine.gr

Απελευθερώνοντας ένα βιβλίο

Έχετε δει ποτέ ένα βιβλίο να "κάθεται" σε κάποιο παγκάκι, κάτω από ένα δέντρο, ή σε μια στάση; Πιθανώς, απλά να ξεχάστηκε εκεί.. Με τους Έλληνες bookcrossers όμως συνεχώς να αυξάνονται (αριθμούν σήμερα πάνω από 5.000 μέλη), πιθανότερο είναι, να αποτελεί το βασικό υλικό μιας συνταγής για όσους αρέσκονται στην περιπέτεια και τη λογοτεχνία.

Τι σημαίνει όμως "διαβιβαστής βιβλίων" (μτφ: "bookcrosser") ή αλλιώς (πιο ελεύθερη μτφ) "βιβλιοαπελευθερωτής";

Οι βιβλιοαπελευθερωτές αγαπούν τα βιβλία τόσο ώστε να τα ελευθερώνουν από τις βιβλιοθήκες τους, να τους επιτρέπουν τη βόλτα, την επαφή και την ανάγνωση από άλλους άγνωστους ανθρώπους, μέχρι να επιστρέψουν (ή και όχι), μαρκαρισμένα από την πατίνα της χρήσης, αλλά ευτυχή από τη συναναστροφή, περιμένοντας τον επόμενο αναγνώστη τους. Όλα αυτά ακούγονται ρομαντικά, και πράγματι είναι, αλλά συνυπολογίστε ότι οι bookcrossers είναι μία άρτια δομημένη κοινότητα, συνεχώς συνδεδεμένη με το forum της, προσπαθώντας να προάγει το διάβασμα και την ανιδιοτέλεια. Μα τι λέμε;

Να, τι λέμε! Θέλεις να γίνεις βιβλιοαπελευθερωτής; Διάβασες κάτι τελευταία και θες να το μοιραστείς; Με ένα απλό log in στο bookcrossing.com μπορείς να καταχωρήσεις άμεσα το ανάγνωσμα της αρεσκείας σου, να το σχολιάσεις, και να δώσεις ακριβείς συντεταγμένες σχετικά με το σημείο "απελευθέρωσής" του. Όποιος προλάβει, θα πάει να το πάρει, θα δηλώσει την πρόσκαιρη κατοχή του, θα το διαβάσει και θα ενημερώσει με τη σειρά του για το νέο σημείο παραχώρησής του. κ.ο.κ...

Κι αυτά είναι μόνο τα βασικά. Οι bookcrossers έχουν πολλές ακόμη δράσεις. Μαζεύονται κάθε μήνα στην καθιερωμένη συνάντησή τους - κι είναι ένα υπέροχο, ποικιλόμορφο πλήθος με απίστευτη ενέργεια - οργανώνουν διαγωνισμούς και παιχνίδια (αλλά και δράσεις όπως το Πανελλήνιο Συνέδριό τους), γελούν και συζητούν παρέα με τα βιβλία τους. Αν θες να τους γνωρίσεις, πάτα εδώ, ή έλα την Κυριακή 19/12 στις 11.00 στο Θησείο, να τους ακούσεις - αλλά και να τους συντροφεύσεις - στα bookcrossoκάλαντά τους! Σ.Π.

1ο Φεστιβάλ Εθνογραφικού Κινηματογράφου στην Αθήνα

Το 1o Φεστιβάλ Εθνογραφικού Κινηματογράφου ανοίγει τις πόρτες του, με ελεύθερη είσοδο, στο αθηναϊκό κοινό, στις 25 και 26 Νοεμβρίου 2010 στο Nixon Cinema. Έπειτα από 2 χρόνια δημιουργικής συνεργασίας με το Φεστιβάλ Platforma Video για τη διοργάνωση αφιερωμάτων σε φοιτητικές εθνογραφικές ταινίες, το φεστιβάλ κάνει ένα βήμα μπροστά: αυτονομείται και αποπειράται να αναδείξει το εθνογραφικό φιλμ και τον κλάδο που πλέον ονομάζουμε «Οπτική Ανθρωπολογία».

Το Βρετανικό Κίνημα του Ντοκιμαντέρ της δεκαετίας του ‘30

Στην πρώτη του έκδοση το Φεστιβάλ Εθνογραφικού Κινηματογράφου της Αθήνας συνεργάζεται με το British Film Institute (BFI), φιλοξενώντας ένα αφιέρωμα στο Κίνημα του Βρετανικού Ντοκιμαντέρ της δεκαετίας του ’30, ρεύμα που επηρέασε όσα λίγα τον εθνογραφικό κινηματογράφο.

Το 1926 ο John Grierson γίνεται ο «νονός» του όρου Ντοκιμαντέρ, όπως τον αντιλαμβανόμαστε σήμερα. Ο γνωστός κοινωνιολόγος φέρεται να δανείστηκε το επίθετο “documentaire” για να το αποδώσει ως ουσιαστικό σε άρθρο του το 1926, σχολιάζοντας
την ταινία «Moana» του Flaherty. Το 1929, ο Grierson γυρίζει την πρώτη του ταινία με τίτλο “Drifters”, γνωρίζοντας σημαντική επιτυχία. Ως Υπεύθυνος Ταινιών του Empire Marketing Board, δημιουργεί λίγο καιρό μετά την Κινηματογραφική Μονάδα EMB, πρώτη του είδους της, που θ’ αποτελέσει φυτώριο των πρωτοπόρων δημιουργών που θα «στελεχώσουν» το Κίνημα του Ντοκιμαντέρ της Βρετανίας. Ανάμεσά τους καλλιτέχνες όπως οι Basil Wright, Paul Rotha, Harry Watt και Alberto Cavalcanti.

Στο πλαίσιο του 1ου Φεστιβάλ Εθνογραφικού Κινηματογράφου της Αθήνας θα προβληθούν δέκα από τις πλέον αντιπροσωπευτικές ταινίες του Βρετανικού Κινήματος Ντοκιμαντέρ, μέσω των οποίων το κοινό θα έχει την ευκαιρία ν’ ανακαλύψει ορισμένες από τις σπουδαιότερες στιγμές του κινηματογράφου του πραγματικού. Στιγμές που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην συζήτηση γύρω από το εθνογραφικό σινεμά ως κινηματογραφικό είδος, την ανθρωπολογία, και την διαδικασία της εξωτικοποίησης μέσω της εικόνας.

Το Πρόγραμμα Αναλυτικά

Το πρόγραμμα του 1oυ Φεστιβάλ Εθνογραφικού Κινηματογράφου αποτελείται από 3 κατηγορίες: Φοιτητικά φιλμ, Πανόραμα, Αφιέρωμα στο Κίνημα του Βρετανικού Ντοκιμαντέρ της δεκαετίας του ΄30.

Στην κατηγορία φοιτητικά φιλμ συμμετέχουν 3 ταινίες από την Ελλάδα, Ολλανδία και Ηνωμένο Βασίλειο:

Kostakis / Κωστάκης (Ελλάδα) Σκηνοθεσία: Θεοδώρα Μαλλιαρού
Πρόκειται για ένα πορτρέτο του Κωνσταντίνου Βογιατζάκη, ο οποίος είναι ένα νέος άνθρωπος που
επέλεξε να ακολουθήσει το επάγγελμα του σαγματοποιού ωθούμενος από την μεγάλη του αγάπη για
την φύση και τα ζώα. Στα 26 του χρόνια είναι πλέον ο τελευταίος επαγγελματίας σαγματοποιός στην
Κεντρική Ελλάδα.

Art of Exile / Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΕΞΟΡΙΑΣ (Ολλανδία) Σκηνοθεσία: Afra Dekie
Ένα φιλμ για τρεις καλλιτέχνες οι οποίοι ζουν και εργάζονται στο Άμστερνταμ. Ο Senad Alic από
την πρώην Γιουγκοσλαβία, ο Hoshyar Saeed από το Ιρακινό Κουρδιστάν και ο Jihad Abousleiman
από τον Λίβανο. Εδώ η τέχνη προσεγγίζεται ως μια διαδικασία αναζήτησης μέσω της οποίας
διαμορφώνονται τα συναισθήματα και οι σκέψεις, το παρελθόν και το παρόν.

Memories for Sale / ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΠΩΛΗΣΗ (Μεξικό-Ηνωμένο Βασίλειο)
Σκηνοθεσία: Carolina Corral Paredes
Ο Κάρλος είναι ένας ενθουσιώδης ξεναγός και η Dona Rosa μια ιθαγενής γυναίκα, η οποία πουλάει
αντικείμενα που κατασκευάζει στην τοπική αγορά. Και οι δύο είναι αφοσιωμένοι στην παροχή
οποιοδήποτε πράγματος μπορεί να αναζητούν οι τουρίστες σε αυτή την ιθαγενή κοινότητα της γραφικής
περιοχής του Νότιου Μεξικού.

Στην κατηγορία Πανόραμα συμμετέχουν 4 ταινίες:

The Camp / Η ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ (Γαλλία) Σκηνοθεσία: Danielle Davie
Η ταινία εκτυλίσσεται σε μια κατασκήνωση Βεδουίνων στην έρημο της Συρίας, νοτιοδυτικά της
Παλμύρας. Περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο η οικογένεια Alaui ζει σε αυτή την κατασκήνωση.

Bunongs Birth Practices / ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΚΥΗΣΗΣ ΣΤΗ BUNONG (Ελβετία- Καμπότζη)
Σκηνοθεσία: Tommi Mendel & Brigitte Nikles
Βασισμένη σε μια ανθρωπολογική έρευνα, η ταινία καταγράφει τις πρακτικές γέννας των Bunong στην
επαρχία Mondulkiri, βορειοανατολικά της Καμπότζης.

Sifinja The Iron Bride / SIFINJA- Η ΣΙΔΗΡΑ ΝΥΦΗ (Σουδάν-Γερμανία)
Σκηνοθεσία: Valerie Haensch
Μια ταινία για την κινητικότητα, την ανθρώπινη εφευρετικότητα και την τεχνολογία στην κοινότητα των
ιδιοκτητών φορτηγών του Σουδάν. Το ντοκιμαντέρ υφαίνει τους καθημερινούς ήχους της δουλειάς – το
σφυροκόπημα και το πριόνισμα, το τρόχισμα και το τρυπάνισμα – σε μια οπτικοακουστική εμπειρία
ρυθμού και ευφορίας.

Demolition / ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ (Κίνα-ΗΠΑ) Σκηνοθεσία: J.P. Sniadecki
Το Chaiqian (Demolition) γυρίστηκε στο κέντρο του Chengdu, την πρωτεύουσα της επαρχίας Sichuan
στη Δυτική Κίνα, και είναι ένα πορτραίτο της μεταναστευτικής εργασίας, του αστικού τοπίου και της
εφήμερης σχέσης μεταξύ του κινηματογραφικού αντικειμένου και του δημιουργού της ταινίας.

Οι ταινίες που συμπεριλαμβάνονται στο Αφιέρωμα στο Κίνημα του Βρετανικού Ντοκιμαντέρ της δεκαετίας του ΄30 είναι:

HOUSING PROBLEMS / ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΕΓΑΣΗΣ (1935) Arthur Elton/E.H. Anstey
SHIPYARD / ΝΕΩΡΙΟ (1935) Paul Rotha
CHILDREN AT SCHOOL / ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ (1937) Basil Wright
INDUSTRIAL BRITAIN / ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ (1931) Robert Flaherty
GRANTON TRAWLER / ΑΝΕΜΟΤΡΑΤΑ (1934) John Grierson
SPARE TIME / ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ (1939) Humphrey Jennings
The SAVING OF BILL BLEWITT / Η ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ BILL BLEWITT (1937) Harry Watt
A MIDSUMMERS DAY'S WORK / ΜΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΕΡΓΑΣΙΜΗ ΜΕΡΑ (1939) Alberto Cavalcanti
NIGHT MAIL / ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ (1936) Harry Watt/Basil Wright
The SONG OF CEYLON / ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΚΕΫΛΑΝΗΣ (1934) Basil Wright

Για περισσότερες πληροφορίες:
Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης / Νίκος Σφακιανάκης
τηλ: +30 210 6544917
email: ethnofest @ gmai l . com
url: www.ethnofest.wordpress.com
Nixon Cinema, Αγησιλάου 61Β, Κεραμεικός, τηλ: +30 210 3462077
Η είσοδος θα είναι δωρεάν. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.
Οι προβολές θα έχουν μόνο αγγλικούς υπότιτλους και ξεκινούν 18:३०

πηγή:tvxs.gr