Αγγελίνα Ρωμανού, Κλεμμένο αντίδωρο

Έπλενε τις πατούσες
με νερό βρασμένο στα
ασπρόρουχα της γέννας.
Γύρω απ’ τα μπούτια
σύρματα έδενε
/χιαστί/
σαν από μόδα βγαλμένα
-έτσι για να γελά-
και στην τρύπα του
λαιμού
παράχωνε μαντήλια
από βεδουίνων παζάρια
που ξαπόσταιναν στους
 βράχους των ρυτίδων.
Και κίναγε προς άγραν
βόλων (Ολο)στρόγγυλων
Άσπρων
Μαύρων
και Καφέ
να γεμίσει ένα σακούλι
Όμικρον
για να πληρώνει
της χολέρας την τιμή.
Στα καπηλειά οι άντρες
τη φώναζαν
«Η χαλασμένη»
Μου σφύριξε κάποιος
πως την είχαν βαφτίσει
Ευτυχία.

.
Κλεμμένο Αντίδωρο,  εκδ. “Ζαθεον Πυρ” 2013