Σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή (αυτοκτόνησε) η Βιρτζίνια Γούλφ / Virginia Woolf, πλήρες όνομα Adeline Virginia Stephen.Η Βιρτζίνια Γουλφ, ήταν κόρη του Βικτοριανού βιογράφου, εκδότη, δοκιμιογράφου και κριτικού Σερ Λέσλι Στήβεν (1832-1904) και της όμορφης φιλάνθρωπου Τζούλια Ντάκγουορθ.
Μεγάλωσε και μορφώθηκε κατ' οίκον, στο 22 Χάιντ Παρκ Γκέιτ, στο Κένσιγκτον. Στο σπίτι η πατρική βιβλιοθήκη ήταν πάντα ανοιχτή: εκεί η Βιρτζίνια διάβασε Πλάτωνα και Αισχύλο, Σπινόζα και Χιουμ, καταβροχθίζοντας οτιδήποτε έβλεπε στα ράφια. Έζησε στο μεταίχμιο δύο αιώνων. Στον καινούργιο άνεμο που φυσούσε πια στη Βρετανία οι γυναίκες διεκδικούσαν να έχουν και αυτές την δική τους φωνή. Η Βιρτζίνια ήταν σίγουρη για το ρόλο που θα έπαιζε στα γράμματα. Ήδη από το 1910 έβλεπε ότι όλα γύρω της άλλαζαν μα κυρίως ο ανθρώπινος χαρακτήρας και ό,τι άλλο συνεπάγεται : θρησκεία, καθημερινότητα, αξίες, λογοτεχνία. Αυτή θα προσπαθούσε να αποτυπώσει αυτήν την αλλαγή και την ρευστότητα στα δικά της κείμενα και δοκίμια. Ο καινούργιος μοντέρνος κόσμος που άρχιζε δεν θα νοείται στο εξής χωρίς αυτήν.
Η οικογένεια όμως σημαδεύτηκε από αλλεπάλληλους θανάτους. Η Βιρτζίνια έπεσε σε απελπισία και άρχισε να έχει νευρικούς κλονισμούς. Το 1904 με τα αδέλφια της μετακόμισε στην περιοχή Μπλούσμπερι του Λονδίνου. Μαζί με τους φίλους του αδελφού της Τόμπι, από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, σχημάτισαν έναν κύκλο που έγινε γνωστός ως "Ομάδα του Μπλούσμπερι". Ανάμεσά τους ο οικονομολόγος ο Μάιναρντ Κέινς με τις επαναστατικές ιδέες του, ο φιλόσοφος Μπέρτραντ Ράσελ, ο Τζέιμς Στρέιτσι που μετάφρασε τον Φρόιντ, οι επίσης ζωγράφοι Κάριγκτον και Ντάνκαν Γκραντ, ο μυθιστοριογράφος Ε. Μ. Φόρστερ και η αδελφή της Βιρτζίνια Βανέσα Μπελ πετυχημένη ζωγράφος. Η Βιρτζίνια αναλάμβανε το ρόλο της ως σπουδαίας κριτικού της λογοτεχνίας.
Εκεί στο Μπλούσμπερι, και γύρω από τα στενάκια του Βρετανικού Μουσείου, βρισκόταν η καρδιά του σκεπτόμενου, φιλελεύθερου, καλλιεργημένου Λονδίνου -του μεσοπολέμου- και αυτή η ομάδα της Μπλούσμπερι Στριτ θα δώσει τον κυρίαρχο τόνο για περισσότερα από είκοσι χρόνια.
Η Βιρτζίνια αρνήθηκε να αποτραβηχτεί από τα εγκόσμια όπως κάνουν ορισμένοι άλλοι συγγραφείς που οχυρώνονται σε ένα εσωτερικό φρούριο. Δεν μπορεί να αδιαφορήσει για την πολιτική τη στιγμή που αλλού επικρατεί ο κομμουνισμός αλλού αυξάνεται ο φασισμός. Η μάχη της δίνεται ενάντια στον κομφορμισμό και υπέρ της γυναίκας. Προσπαθεί να περιγράψει την γυναίκα όπως είχε διαμορφωθεί υποκύπτουσα στον συζυγικό αυταρχισμό και στην εικόνα μιας καθωσπρέπει οικογένειας.
Η Βιρτζίνια δεν βρίσκει λέξεις γι αυτήν την οικιακή σκλαβιά. Πρέπει να σκοτώσουμε "τον άγγελο του σπιτιού", αυτήν την αφοσιωμένη σπιτική νεράιδα. Η γυναίκα χρειάζεται να σκεφτεί, χρειάζεται χρήμα, χρειάζεται χώρο, τον δικό της χώρο, το δικό της δωμάτιο. Μόνον τότε θα μπορεί να μιλήσει γι αυτό που της αρέσει χωρίς να χρειάζεται να μεταμφιεστεί σε αρσενικό.
Το πρώτο της μυθιστόρημα, The Vogage Out κυκλοφόρησε το 1915. Είναι αρκετά ρεαλιστικό σε σχέση με τα επόμενα μυθιστορήματά της με όμορφα λυρικά κομμάτια. Στις αρχές της δεκαετίας του '20 άρχισε να αναγνωρίζεται ως μία σπουδαία συγγραφέας και εξέδωσε Το Δωμάτιο του Τζέικομπ (1922) και τα γόνιμα δοκίμια πάνω στο μυθιστόρημα Modern Fiction (1919).
Τα πρώτα μοντερνιστικά της μυθιστορήματα της δεκαετίας του 20, Η κυρία Ντάλογουει και Στο φάρο καθώς και μια συλλογή δοκιμίων το 1925 με τον τίτλο Common Reader, την καθιέρωσαν ως μία αυθεντική συγγραφέα του μοντερνισμού συγκρινόμενη με τον Τζόις και τον Προυστ.
Το 1927 δημοσιεύεται το μυθιστόρημα Στο Φάρο, χαρακτηριστικό πεζογράφημα του μοντερνισμού και για την ακρίβεια του Γυναικείου Μοντερνισμού όπως αποκαλείται σήμερα. Το Ένα δικό της δωμάτιο (1929), με τις θέσεις για τη γυναίκα, την πατριαρχία και τον πόλεμο, θεωρείται ένα από τα πιο δυνατά φεμινιστικά κείμενα που εξακολουθούν να συζητούνται μέχρι σήμερα. Το ίδιο και η διάλεξη Επαγγέλματα για Γυναίκες (1931), το μεγάλο δοκίμιο Τρεις Γκινέες (1938) και το μυθιστόρημα Τα χρόνια (1937).
