Η Μαίρη Σέλεϊ γεννήθηκε το 1797 στο Λονδίνο, κόρη του William Godwin και της Mary Wollstonecraft, διάσημων ριζοσπαστών συγγραφέων της εποχής τους. Η μητέρα της, μια από τις πρώτες φεμινίστριες, πέθανε στη γέννα. Τη μεγάλωσε ο απόμακρος πατέρας της (ο φιλόσοφος Γουίλιαμ Γκόντγουιν). Η Μαίρη Σέλεϊ είχε από μικρή ιδιαίτερη σχέση με τους νεκρούς. Με τα βιβλία της αγκαλιά συνήθιζε να επισκέπτεται τον τάφο της μητέρας της στον ναό του Αγίου Παγκρατίου, στο Κεντρικό Λονδίνο. Εκεί περνούσε ώρες διαβάζοντας Γκαίτε, Μίλτωνα ή Πλούταρχο κάτω από τη μαρμάρινη μητρική σκέπη. Στο ίδιο σημείο, όταν δεν συνομιλούσε με σπουδαίους συγγραφείς, συναντούσε μυστικά τον μέλλοντα σύζυγό της, εξίσου σπουδαίο ποιητή, Πέρσι Σέλεϊ.
Το 1814 η Μαίρη γνώρισε και σύντομα ερωτεύτηκε τον τότε άσημο Πέρσι Μπις Σέλεϊ, με τον οποίο παντρεύτηκε. Από τα τέσσερα παιδιά που έκαναν, επέζησε μόνον ο Πέρσι Φλόρενς. Έζησαν στην Ιταλία από το 1818 ως το 1822, ως το θάνατο δηλαδή του Σέλεϊ, που πνίγηκε όταν ανατράπηκε το σκάφος του "Άριελ" σε μια καταιγίδα. Η Μαίρη επέστρεψε στο Λονδίνο με τον Πέρσι Φλόρενς, όπου συνέχισε να ζει ως επαγγελματίας συγγραφέας
H Σέλεϊ έγραψε το μυθιστόρημα Φρανκενστάιν ή ο σύγχρονος Προμηθέας όταν ήταν 19 χρόνων, λίγο πριν παντρευτεί τον Σέλεϊ. Το έναυσμα για τη συγγραφή του δόθηκε σε μια από τις πιο διάσημες λογοτεχνικές βραδιές, στις 16 Ιουνίου 1816. Η Μαίρη βρισκόταν με τον Σέλεϊ στην Ελβετία και εκείνη τη νύχτα την πέρασαν στη βίλα του λόρδου Βύρωνα στις όχθες της λίμνης της Γενεύης. Ο καιρός όλες εκείνες τις μέρες ήταν βροχερός και η παρέα περνούσε την ώρα της με αφηγήσεις ιστοριών για φαντάσματα. Ο λόρδος Βύρων πρότεινε ένα διαγωνισμό: να γράψει ο καθένας τους από μια ιστορία τρόμου. Πέρασε μια βδομάδα μέχρι να εμπνευστεί η Μαίρη τη δική της ιστορία για τον αποκρυφιστή Βίκτορα Φρανκενστάιν και το τερατώδες πλάσμα που δημιούργησε. Ολοκλήρωσε το γράψιμό της τον Μάιο του 1817 και την πρωτοχρονιά του 1818 κυκλοφόρησε σε βιβλίο.
«Ενα πλέγμα φοβερής και αηδιαστικής παράνοιας» χαρακτήρισαν οι κριτικοί τον «Φρανκενστάιν» όταν έσκασε ανώνυμα στο εκδοτικό προσκήνιο. Και δεν ήταν οι μόνοι που είχαν αμφιβολίες για το αποτέλεσμα: «Πώς μπόρεσε ένα τόσο μικρό κορίτσι (σ.σ.: 19 χρόνων) να συλλάβει και να αναπτύξει μια τόσο αποκρουστική ιδέα;» αναρωτιόταν η ίδια η Σέλεϊ στο ημερολόγιό της. Το λογοτεχνικό δημιούργημα είχε τρομάξει τη δημιουργό του, ακριβώς όπως το τέρας είχε τρομάξει τον πρόγονό του (προσοχή, Βίκτωρ Φρανκενστάιν λέγεται ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου. Το τέρας δεν αποκτά ποτέ όνομα αλλά αποκαλείται «αυτό», «ερπετό», «δαίμονας» κ.ά.). Και είναι εντελώς φυσιολογικό να σταθεί ανήσυχη η νεαρή γυναίκα απέναντι σε αυτή τη ζοφερή μεταφυσική ιστορία αρρωστημένης φιλοδοξίας, παραμορφωτικής πατρότητας και υπαρξιακής απελπισίας που γέννησε η πένα της. «Ποιος ήμουν; Τι ήμουν; Από πού προήλθα;» αγωνιά να ανακαλύψει το πλάσμα, που περιφέρεται στα δάση πεταμένο από τον μοναδικό γονέα του, ανεπιθύμητο από τους ανθρώπους, με τη μανία για εκδίκηση να πυροδοτεί τη σκέψη του. Άλλα έργα της είναι: "Ο τελευταίος άνθρωπος" (1826), "Πέρκιν Ουόρμπεκ" (1830), "Λοντόρ" (1835), "Φόκνερ" (1837) και "Περιπλανήσεις στη Γερμανία και την Ιταλία" (1844). Επιμελήθηκε επίσης την πρώτη συγκεντρωτική έκδοση του ποιητικού έργου του Πέρσι Μπ. Σέλεϊ (1839). Πέθανε στο Λονδίνο την 1η Φεβρουαρίου 1851.
πηγές: perizitito, livani, lexilogia, reviewtheatre.wordpress
