 |
| Jean-Jacques Cazin |
Θέλει η σιωπή να ΄ναι χωρίς τριγμούς
Ψυχής, καρδιάς ή άλλων οργάνων
Της ανόργανης χημείας της ύπαρξης.
Στη σιωπή επιτρέπεται να κατοικούν χρώματα
Απαγορεύονται όμως οι χτυπητές αντιθέσεις:
Μαύρο με ροδαλό
Ή με το πολυτραγουδισμένο μπλε των ματιών.
Λίγο χωματί ίσως
Χάλκινο μαραμένου φύλλου
Ή άσπρο με βούλες καφετιές από σβέρκο σκύλου.
Αφού ο εφιάλτης έχει πάρει πια όσο είναι να πάρει μπόι
Υποβάλλεται σε σειρά εγχειρήσεων.
Με μεγάλη λεπτότητα πρέπει να του αφαιρεθεί
Η λογική υποψία
Κι έπειτα χωρίς αναισθητικό
Να του μεταμοσχευθεί κάτι
Από την έμφυτη καλοσύνη των ανθρώπων.
Η πιο δύσκολη επέμβαση
Είναι να τον αποκόψεις απ΄τον τρόμο.
Αυτό το πετυχαίνεις με το να βουτάς
Αδιάκοπα το κακό όνειρο
Στην αγιότητα της φύσης.
Και τότε βλασταίνει το ποίημα
Φυλλαράκι το φυλλαράκι
Ανθό τον ανθό
Ασθενικό στην αρχή, τρεμάμενο
Ανεβαίνει απ΄το μαύρο χώμα που το ΄θρεψε
Και τολμά.
Τολμά να ονειρεύεται
Το αντίδοτο της αγωνίας
Το Λόγο.
