 |
| Jurgen Gorg |
Με θέα στο ανάθεμα
ξεπλένω τα υπολείμματα της νύχτας.
Σκηνή εξόδου.
Προσποιήθηκα οργασμό
προσποιήθηκες έρωτα.
Υπόγεια σύγκρουση ο χρόνος
κυλά μαζί με τα νεκρά κύτταρα
του σώματος.
Μήνες παλέψαμε
με την ατιμωρησία των στιγμών
με την ιδέα της αφής
να στοιχειώνει
το περίγραμμα της ελιάς σου
το περίγραμμα της γάμπας μου
το περίγραμμα της ζωής μας.
Μία περιφορά σαρκίου
μολυσμένου από εξάρτηση
η επιθυμία μου
και την αρνήθηκες (σαν αμαρτία).
Μία λιτάνευση κραυγής
στο νύχτωμα
ο φόβος σου
και τον προσκύνησα (σαν αμαρτία).
Σκηνή εξόδου.
Το πιο μεγάλο ψέμα
το είπες στον εαυτό σου.
