Η ανώτερη Ύπαρξη:
- Ε κακομοίρη άνθρωπε, μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να
κάμεις θάματα, κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην
απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις - το μαθαίνεις
μονάχα την ώρα που πεθάνεις, μα 'ναι πολύ αργά. (για να γίνει, παραδόσου στη
θεική φύση σου)
- Ένιωθα βαθιά πως το ανώτατο που μπορεί να φτάσει ο
άνθρωπος δεν είναι η Γνώση μήτε η Αρετή, μήτε η Καλοσύνη μήτε η Νίκη· μα κάτι
άλλο πιο αψηλό, πιο ηρωικό κι απελπισμένο: Το Δέος, ο ιερός τρόμος. (Το Ανώτατο
δεν πραγματοποιείται με τη Σκέψη αλλά με την αποφυγή της Σκέψης!!! Αυτή η
παραδοξότητα, αυτός ο τρομερός δισταγμός της ολοκληρωτικής απεξάρτησης από τις
Σκέψεις, καταβάλλεται με μια "απεγνωσμένη" τελική απόφαση για την
μεγάλη παράδοση τού "Εγώ", δηλαδή της Σκέψης... Αυτή η υποταγή, που
δεν βασίζεται στη λειτουργία της Λογικής αλλά της Πίστης (εμπιστοσύνης), είναι
το ιερό κλειδί για την αυτόματη είσοδο στο Ανώτατο (δηλαδή στην Πνευματική
Διάσταση).
- Υπάρχει στον κόσμο τούτον ένας μυστικός νόμος - αν δεν
υπήρχε, ο κόσμος θα ‘ταν από χιλιάδες χρόνια χαμένος - σκληρός κι απαραβίαστος:
το κακό πάντα στην αρχή θριαμβεύει και πάντα στο τέλος νικάται.
- Η Ελλάδα επιζεί ακόμα, επιζεί νομίζω μέσα από διαδοχικά
θαύματα.