Κωνστάνς Δημά, Αξιοπρέπεια

Κρατιέμαι απ' τη μπάρα για να σπάσω τη σιωπή

συγχώρεσέ με αν μπορείς
λύγισα κάτω απ' το βάρος της αδυναμίας

ο ήλιος του καλοκαιριού είχε αποκοιμηθεί
το φθινόπωρο με κεραίες μελαγχολίας
στην αγκαλιά του μ' έσφιγγε με δύναμη

μες στην ομίχλη με χρώματα ώχρας
στο βάσανο του πόνου ν' αντισταθώ δυσκολεύτηκα

είμαι καλά μην ανησυχείς
υψώνομαι στον στυλοβάτη της αξιοπρέπειας

Aπό τη συλλογή Σκιά και φως, 1995