Βασιλική Νίκα, Μιλώντας στους μεγάλους για τα βιβλία των μικρών, Εκδόσεις Πατάκη

Το βιβλίο «Μιλώντας στους μεγάλους για τα βιβλία των μικρών» της Βασιλικής Νίκα, σε εικονογράφηση του Τόμεκ Γιοβάνη από τις Εκδόσεις Πατάκη, εστιάζει στη συστηματική και τεκμηριωμένη υποστήριξη των ενηλίκων που συνοδεύουν τα παιδιά στη σχέση τους με το βιβλίο. Δεν απευθύνεται στα παιδιά, αλλά σε γονείς, εκπαιδευτικούς και φροντιστές που λειτουργούν ως μεσολαβητές ανάμεσα στο παιδί και τον αναγνωστικό κόσμο, με λόγο σαφή, σοβαρό και επιστημονικά θεμελιωμένο.

 

Η συγγραφέας προσεγγίζει την ανάγνωση ως μακρόχρονη αναπτυξιακή διαδικασία και όχι ως αυθόρμητη δεξιότητα ή στιγμιαίο ενθουσιασμό. Η θέση ότι η αγάπη για το διάβασμα μοιάζει περισσότερο με μαραθώνιο παρά με sprint διατρέχει το βιβλίο και επανατοποθετεί την ανάγνωση στο πεδίο της σχέσης, της σταθερότητας και της συναισθηματικής ασφάλειας, σε συμφωνία με τις σύγχρονες θεωρίες για τον αναδυόμενο γραμματισμό.

 

Από τις πρώτες σελίδες, η ανάγνωση εντάσσεται στον δεσμό γονέα και παιδιού και παρουσιάζεται ως μορφή φροντίδας και κοινής εμπειρίας. Η αναλογία της ανάγνωσης με την τροφή αναδεικνύει με καθαρό τρόπο πώς οι πρακτικές των ενηλίκων μπορούν είτε να υποστηρίξουν είτε να απομακρύνουν το παιδί από το βιβλίο, μια προσέγγιση που συνομιλεί με τη σκέψη της ψυχιάτρου και ψυχαναλύτριας Μαρί Μποναφέ για την πρώιμη σχέση παιδιού και λογοτεχνίας.

 

Η δομή του βιβλίου ακολουθεί μια αναπτυξιακή πορεία από τη βρεφική ηλικία έως την εφηβεία, με τον ρόλο του ενήλικα να μετασχηματίζεται σταδιακά από ενεργό αφηγητή σε διακριτικό συνοδοιπόρο. Η έμφαση στη μεγαλόφωνη ανάγνωση, στη ρουτίνα και στη συνανάγνωση εντάσσεται σε κοινωνικοπολιτισμικές προσεγγίσεις της μάθησης που τονίζουν τη σημασία της σχέσης και της αλληλεπίδρασης.

 

Το βιβλίο αντλεί από τη σύγχρονη παιδαγωγική, τη γνωστική και αναπτυξιακή ψυχολογία χωρίς να γίνεται ακαδημαϊκά δυσπρόσιτο. Η θεωρία μεταφράζεται σε πρακτικό λόγο, φωτίζοντας τη συγκρότηση της αναγνωστικής ταυτότητας και τον ρόλο του αναγνωστικού περιβάλλοντος. Η εικονογράφηση του Τόμεκ Γιοβάνη λειτουργεί διακριτικά, υποστηρίζοντας τον στοχαστικό χαρακτήρα του κειμένου.

 

Η φιλοσοφία του βιβλίου συνομιλεί με τη θεώρηση της λογοτεχνίας του D. L. Ulin, που αντιλαμβάνεται την ανάγνωση ως φωνή καθαρής έκφρασης και όχι ως εργαλείο χρησιμότητας. Σε έναν κόσμο κορεσμένο από θόρυβο, η λογοτεχνία προσφέρει μια παύση, έναν εσωτερικό χώρο παρουσίας και ακρόασης.

 

Ως άνθρωπος που γνωρίζει τη συγγραφέα και παρακολουθεί σταθερά την πορεία και τον λόγο της στον χώρο της φιλαναγνωσίας, το προτείνω ανεπιφύλακτα ως ένα έργο που πατά γερά στη γνώση, σέβεται τον αναγνώστη και υπηρετεί ουσιαστικά το παιδί.

 

Καίτη Μάρακα, Εσωτερικά τοπία, Εκδόσεις Βακχικόν

Όταν η ποίηση συναντά τη μουσική…

Την Κυριακή 7 Δεκεμβρίου, στις7.30 μ.μ., η Καίτη Μάρακα, με τη συνδρομή του Παύλου Αντωνιάδη, γιορτάζει με το δικό της τρόπο τα εξηκοστά πρώτα γενέθλιά της στο Ιδιόμελο και σας προσκαλεί σε μια μουσικοποιητική βραδιά, για να μοιραστεί μαζί σας τραγούδια και ποιήματα από τα «εσωτερικά τοπία» (την πρώτη ποιητική της συλλογή) σελιγότερο ή περισσότερο απρόσμενους συνδυασμούς. Θ’ ακουστούν, μεταξύ άλλων, τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη και του Μάνου Χατζιδάκι με την ευκαιρία των εκατό χρόνων από τη γέννησή τους.

Τραγούδι: Καίτη Μάρακα

Κιθάρα: Παύλος Αντωνιάδης

Στο χώρο του Ιδιόμελου, θα διατίθενται κατά τη διάρκεια της βραδιάς τα «εσωτερικά τοπία (χρονολόγιο αισθημάτων) 1977-2013» προς πώληση από το βιβλιοπωλείο «ΒΙΒΛΙΟΧΑΡΤΙΚΗ ΙΩΝΙΑΣ». 

 

INFO

Πού: Χώρος Τέχνης Ιδιόμελο,  Ελ. Βενιζέλου 17, Μαρούσι (κοντά στο σταθμό ΗΣΑΠ)

Πότε: 7/12/25

Έναρξη: 19.30

Εισιτήρια: 10€ (γενική είσοδος)

Πληροφορίες – κρατήσεις: 2106817042

Διάρκεια: 90΄

Αγορά: https://www.more.com

Επιμορφωτική συνάντηση με θέμα «Ο γονιός που ακούει, το παιδί που ανθίζει» στο 5ο Νηπιαγωγείο Αμαρουσίου

Η Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2025 στο 5ο Νηπιαγωγείο Αμαρουσίου υπήρξε μια βραδιά με ιδιαίτερο νόημα. Κάτω από τη ζεστή ατμόσφαιρα του σχολείου, δεκάδες γονείς ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό στην πρόσκληση για τη συνάντηση «Ο γονιός που ακούει, το παιδί που ανθίζει». Δεν ήταν απλώς μια επιμορφωτική δράση. Ήταν μια αληθινή συνάντηση ανθρώπων που αναζητούν τρόπους να πλησιάσουν ουσιαστικά το παιδί τους, να το κατανοήσουν, να το συνοδεύσουν χωρίς να το πνίξουν.

Μιλήσαμε για τη σχέση - τη σχέση παντού -  με τον σύντροφο, με τον συνάδελφο, με τον δικό μας γονιό. Για τον τρόπο που κάθε δεσμός μάς καθρεφτίζει και μας αποκαλύπτει, για τις σιωπές που πληγώνουν και τις λέξεις που θεραπεύουν. Δόθηκαν εργαλεία επικοινωνίας και στάσεις ψυχοθεραπευτικής παρουσίας, σε μια εποχή όπου κυριαρχεί συχνά η βιασύνη και η σκληρότητα. Ήταν ένα μικρό αντίβαρο στη βία της καθημερινότητας, μια υπενθύμιση πως η κατανόηση και η ενσυναίσθηση είναι πράξεις αντίστασης και ταυτόχρονα πράξεις αγάπης.

Η συμμετοχή των γονέων έδειξε κάτι πολύ ελπιδοφόρο: πως πίσω από την πίεση της καθημερινότητας, τις αγωνίες και τις αντιφάσεις της σύγχρονης ζωής, υπάρχει ακόμη η βαθιά ανάγκη για ουσιαστική επικοινωνία. Κάθε πρόσωπο εκείνο το απόγευμα εξέφραζε τη λαχτάρα να ακούσει, να μάθει, να σταθεί πιο κοντά στο παιδί του. Και ίσως αυτό είναι το πιο αισιόδοξο μήνυμα που μπορούμε να κρατήσουμε. H νέα γενιά γονέων δεν φοβάται να κοιτάξει μέσα της, να αναγνωρίσει, να αλλάξει, να ξαναχτίσει τη σχέση με το παιδί της πάνω στην αλήθεια και τη ζεστασιά της ακρόασης.

Μέσα από τον διάλογο, την ανταλλαγή εμπειριών και τα πρακτικά εργαλεία που μοιραστήκαμε, αναδείχθηκε πως η επικοινωνία δεν είναι τεχνική, είναι πράξη ψυχής. Όταν ο γονιός μαθαίνει να ακούει χωρίς φόβο και χωρίς βιασύνη, το παιδί βρίσκει τη φωνή του. Ανθίζει, όχι επειδή το «διδάσκουμε» πώς να γίνει, αλλά επειδή νιώθει ότι γίνεται δεκτό όπως είναι.

Ευχαριστώ θερμά τη Διευθύντρια κ. Χρυσηίδα Φράγκου και το εκπαιδευτικό προσωπικό του 5ου Νηπιαγωγείου Αμαρουσίου για την πρόσκληση και την άψογη οργάνωση αυτής της βραδιάς. Η πρωτοβουλία τους δείχνει πως το σχολείο μπορεί να γίνει τόπος διαλόγου και συναισθηματικής καλλιέργειας, γέφυρα ανάμεσα στον παιδικό και τον ενήλικο κόσμο.

Φεύγοντας, οι γονείς δεν πήραν απλώς σημειώσεις ή οδηγίες. Πήραν μαζί τους έναν σπόρο: την επίγνωση ότι η αγάπη δεν είναι αρκετή αν δεν μάθουμε να την ακούμε. Και πως κάθε φορά που ένας γονιός ακούει με την καρδιά, ένα παιδί ανοίγει λίγο περισσότερο τον δικό του δρόμο.

Νίκος Τομαράς
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας – Ψυχοθεραπευτής

Επιμορφωτική συνάντηση με θέμα «Ο γονιός που ακούει, το παιδί που ανθίζει» στο 5ο Νηπιαγωγείο Αμαρουσίου με τον Νίκο Τομαρά

 

Αγαπητοί γονείς/κηδεμόνες,

Την Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2025 και ώρα 19:00, στο κεντρικό κτήριο του 5ου Νηπιαγωγείου Αμαρουσίου (Αντ. Παρασκευά 18), θα πραγματοποιηθεί  επιμορφωτική συνάντηση με θέμα «Ο γονιός που ακούει, το παιδί που ανθίζει».

Μια ξεχωριστή βραδιά αφιερωμένη στην επικοινωνία και τη σχέση γονέα και παιδιού, θεμέλια της ανάπτυξης και της συναισθηματικής ισορροπίας των παιδιών μας. Η επικοινωνία αποτελεί το κλειδί για μια ουσιαστική σχέση γονέα και παιδιού.

Μαθαίνοντας να ακούμε πραγματικά το παιδί μας, του δίνουμε χώρο να εκφραστεί, να αναπτυχθεί και να ανθίσει.

Στη συνάντηση αυτή, θα έχουμε τη χαρά να ακούσουμε τον κ. Νίκο Τομαρά, Σύμβουλο Ψυχικής Υγείας – Ψυχοθεραπευτή ο οποίος θα μοιραστεί μαζί μας πολύτιμες σκέψεις και πρακτικά εργαλεία για την ενίσχυση του δεσμού γονέα – παιδιού.

Υπενθυμίζεται ότι η παρουσία όλων των γονέων είναι απαραίτητη, καθώς πρόκειται για μια ιδιαίτερα σημαντική δράση υποστήριξης του γονεϊκού ρόλου και της συνεργασίας σχολείου – οικογένειας.

Σας περιμένουμε όλους!

Η Διευθύντρια

Χρυσηίδα Φράγκου

Ο ΟΣΔΕΛ υλοποιεί για πρώτη φορά διανομή δικαιωμάτων από Δημόσιο Δανεισμό

Μετά από προσπάθειες δεκαετιών ο ΟΣΔΕΛ βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει πως εφέτος για πρώτη φορά θα διανεμηθούν δικαιώματα που αφορούν τα έτη 2023 και 2024.

Το συγκεκριμένο έσοδο καταβάλλεται ως εύλογη αμοιβή των δημιουργών (κατά 70%) και των εκδοτών/εκδοτριών (κατά 30%) για τον δανεισμό των βιβλίων τους από δημόσιες και δημοτικές βιβλιοθήκες. Παράλληλα αποτελεί μια σημαντική οικονομική ενίσχυση, την οποία δημιουργοί και εκδότες/τριες στερήθηκαν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και το σημαντικότερο είναι πως δεν αφορά μόνο νέες αλλά και παλαιότερες εκδόσεις βιβλίων - των οποίων έγινε χρήση σε δημόσιες ή δημοτικές βιβλιοθήκες.

Η συνέχεια εδώ