Τι συμβαίνει με τις Στρατιωτικές Σχολές; 473 κενές θέσεις – Κατακόρυφη πτώση βάσεων και μειωμένο ενδιαφέρον.

 

Στρατιωτικές Σχολές: Ρεκόρ κενών θέσεων και βουτιά στις βάσεις – Τι δείχνουν τα φετινά αποτελέσματα

Παρά τις αυξήσεις μισθών για τους σπουδαστές των Στρατιωτικών Σχολών από 1η Ιανουαρίου 2025, η ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής αποκάλυψε μια δυσάρεστη πραγματικότητα: 473 θέσεις έμειναν ακάλυπτες, σύμφωνα με τα επίσημα αποτελέσματα του Υπουργείου Παιδείας.

Το φαινόμενο καταγράφεται για δεύτερη συνεχή χρονιά και υποδηλώνει χαμηλό ενδιαφέρον από πλευράς υποψηφίων, κυρίως λόγω των αυξημένων απαιτήσεων της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής (ΕΒΕ), αλλά και πιθανών αλλαγών στην κοινωνική και επαγγελματική αντίληψη για τον στρατιωτικό κλάδο.

Η συνέχεια εδώ

Εσπερίδα για Γονείς & Εκπαιδευτικούς με τον Νίκο Τομαρά: «Παιδιά που Σέβονται, Συνεργάζονται, Συνδέονται – Ο Ρόλος μας στις Σχέσεις»

 

Εσπερίδα για Γονείς & Εκπαιδευτικούς με τον Νίκο Τομαρά: «Παιδιά που Σέβονται, Συνεργάζονται, Συνδέονται – Ο Ρόλος μας στις Σχέσεις»

Παρασκευή 16 Μαΐου 2025 και ώρα 18:00

στο 13ο Δ.Σ. Αμαρουσίου

ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ ΠΑΛΑΙΑΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ CON ANIMA ENSEMBLE ΣΤΟ ΙΔΙΟΜΕΛΟ ΣΤΙΣ 17.5.25

 

 Σύνολο Παλαιάς Μουσικής

“conAnima ensemble”

Τραγούδια και χοροί της Αναγέννησης από την Ιταλική, Ισπανική και Κέλτικη μουσική παράδοση

Το Σύνολο Παλαιάς Μουσικής “conAnima ensemble” μας προσκαλεί σε ένα ταξίδι στο χρόνο, ζωντανεύοντας στιγμές και περιστατικά της καθημερινής ζωής των ανθρώπων μιας παλαιότερης εποχής μέσα από χορούς και τραγούδια της Αναγέννησης, επιλεγμένα από την Ιταλική, Ισπανική και Κέλτικη μουσική παράδοση.
Folies, Ricercadas, Ostinati, βιλανέλλες, ταραντέλες, chaconnes, passacaglias και μπαλάντες, φωνητικές και οργανικές συνθέσεις των Diego Ortiz, Athanasius Kircher, Manuel Machado, αγνώστων κ.ά., μας δείχνουν πως, παρά την απόσταση των χρόνων, τα ενδιαφέροντα, οι ανησυχίες και τα όνειρα των ανθρώπων παραμένουν οικεία και επίκαιρα!

Φαίνη Νούσια, τραγούδι
Αμαλία Κουντούρη, φλάουτο με ράμφος
Έλλη Τσενέ, φλάουτο με ράμφος
Σταύρος Κατηρτζόγλου, θεόρβη
Σταύρος Παργινός, βιολοντσέλο
Γιάννης Ευσταθόπουλος, κρουστά

Σάββατο 17.5.25

Ώρα έναρξης: 21:00 (Ώρα Προσέλευσης 20:45)
Είσοδος: 10 ευρώ
Πληροφορίες - Κρατήσεις: 2106817042

Προπώληση εισιτηρίων (προτιμάται): https://www.more.com/gr-el/tickets/music/conanima-ensemble-1

Χώρος Τέχνης Ιδιόμελο

Ελευθερίου Βενιζέλου 17, Μαρούσι

https://www.idiomelon.gr/

 

conAnima YOUTUBE ΒΙΝΤΕΟs:

https://www.youtube.com/watch?v=Naz0sNufK8U&list=RDNaz0sNufK8U&start_radio=1

https://www.youtube.com/watch?v=DI0WT1L21oU

https://www.youtube.com/watch?v=_GXcAF4-Z2M

 

 

Παρουσίαση της ποιητικής συλλογής «Φυγή ιδεών» του Μανώλη Νανούρη, Σάββατο 26 Απριλίου στις 19:00 στο Βιβλιοπωλείο "Σελίδα 17"

Στο Βιβλιοπωλείο "Σελίδα 17",

Π. Κυριακού 17, Αθήνα

ΓΡΑΜΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, «ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΘΗΝΑΣ ΕΦΑΝΗ ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΤΥΠΟΣ» Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ Γ.Μ. ΒΙΖΥΗΝΟΥ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΛΑΚΑΝΙΚΗΣ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΚΚΡΕΜΕΣ

 

"Εις τας Αθήνας εφάνη παράξενος τύπος. Κατατομή ιδιαζόντως ανατολική, ήτο εκ των προνομοιούχων εκείνων, οίτινες εγχαράττονται διαρκώς εις την μνήμην..."

Από την πρώτη του εμφάνιση στην ελληνική πρωτεύουσα, στα 1873, μέχρι και τον θάνατό του, στα 1896, ο Γεώργιος Βιζυηνός δεν θα πάψει να διχάζει τον Άλλο της αθηναϊκής κοινωνίας και της λογοτεχνικής παραγωγής με την εμφάνιση, τον χαρακτήρα και το έργο του. Ποιος ήταν, όμως, αυτός ο "παράξενος τύπος" και σε τι συνίστατο η παραξενιά του; Η ολοένα αυξανόμενη, τις τελευταίες δεκαετίες, έρευνα για τη ζωή και το έργο του Βιζυηνού (βιογραφική, φιλολογική, γλωσσολογική κ.ά.) δίνει την ευκαιρία και στην ψυχανάλυση για μια πιο ολοκληρωμένη ανάγνωση και, προσέγγιση του συγγραφέα.

Η παρούσα μελέτη επιχειρεί μια "βιογραφία φωτισμένη από την ψυχανάλυση", διαβάζοντας τα ευρήματα παλαιότερων και συγχρόνων μελετών για τον Βιζυηνό με τη βοήθεια θεωριών και εννοιών απ' όλο το εύρος της διδασκαλίας του Ζακ Λακάν.

Η περίπτωση του Βιζυηνού προσεγγίζεται, έτσι, ως μια πορεία όπου, μεταξύ των συμβάντων και των περιόδων όπου εμφανίζονται τα ίχνη της ψυχικής δομής, όπως η στίξη της παιδικής ζωής από τον παιδικό θάνατο και την πατρική φτώχεια και η ρήξη με τον κοινωνικό δεσμό που προκαλεί η έκλυση της ψύχωσης στα 1892, παρεμβάλλεται η λαμπρή επινόηση του ονόματος "Γ. Μ. Βιζυηνός" και το μαστόρεμα ενός σύμπαντος λόγου του οποίου το υποκείμενο γίνεται πατέρας.

Τόσο οι τρόποι με τους οποίους εκδηλώνεται η δομή όσο και η επινόηση στην οποία προχωρά το υποκείμενο δεν παύουν να αφορούν τον τρόπο με τον οποίο συμπλέκονται, για εκείνο, το φύλο και ο θάνατος, τα δυο ριζικά ζητήματα που χάρη στον Φρόυντ και τον Λακάν, γνωρίζουμε πως αφορούν κάθε ον που μιλά και απέναντι στα οποία ο καθένας καλείται να βρει μια απάντηση.

Η επινόηση του Βιζυηνού μπορεί να μη διήρκεσε, όπως εκείνη του Τζόυς, ως το τέλος, είναι όμως άξια προσοχής και σεβασμού, καθώς, πέραν της λογοτεχνικής της αξίας, επέτρεψε σε έναν καθ' όλα "παράξενο τύπο" να δομήσει και να διατηρήσει για καιρό μια σχέση με τη ζωή ενάντια σε αντίξοες συνθήκες.