Ένα μαγικό ταξίδι σε μια άλλη ξεχασμένη ΕλλάδαΜια πρωτότυπη ιστορική έρευνα
για την κοινωνικοπαιδαγωγική πορεία της χώρας μας
μέσα από την καταγραφή των σχολικών κτιρίων
από το 1880 έως το 1970
Ένα πολύ ενδιαφέρον και πρωτότυπο βιβλίο κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις Μ. Γκιούρδα.
Είναι «Tο Απουσιολόγιο του χρόνου» του Θωμά Σίδερη.
Tο «Απουσιολόγιο του χρόνου», προϊόν μιας δεκάχρονης έρευνας του συγγραφέα, είναι μια καταγραφή, αποτύπωση αλλά και φωτογράφηση των κτιρίων των σχολείων που υπάρχουν στη χώρα μας.
Ο Θωμάς Σίδερης επισκέφτηκε κάθε γωνιά της Ελλάδας, αλλά και πολλά μέρη στα Βαλκάνια, εκεί όπου παλαιότερα άνθισε ο ελληνισμός, στην προσπάθειά του να δει από κοντά και να καταγράψει με τον τρόπο του ό,τι είχε απομείνει από τα σχολικά κτίρια που λειτούργησαν από το 1880 μέχρι το 1970. Μέσα βέβαια από αυτή τη φωτογραφική καταγραφή αποκάλυψε άγνωστες πτυχές του εκπαιδευτικού συστήματος αλλά και της κοινωνικής ζωής όλα αυτά τα χρόνια.
Το βιβλίο είναι ένας ύμνος στην παιδική μας ηλικία, ένα μαγικό ταξίδι σε μια άλλη ξεχασμένη Ελλάδα. Στο φόντο βρίσκονται τα ερειπωμένα αγροτικά διδακτήρια στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια. Στο προσκήνιο είναι οι άνθρωποι: δάσκαλοι, μαθητές, μαστόροι. Αυτό που κάνει πρωτότυπο το βιβλίο είναι ότι η πολύχρονη ιστορική έρευνα συναντά τη μυθιστορία. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου ξεπηδούν δεκάδες άγνωστες ανθρώπινες ιστορίες.
Το «απουσιολόγιο του χρόνου» φέρνει στο φως άγνωστες αρχειακές πηγές και προβαίνει σε σημαντικές αποκαλύψεις. Διερευνά το ρόλο των ευεργετών και για πρώτη φορά απαντά στο ερώτημα τι απέγινε η διαθήκη του Ανδρέα Συγγρού στο τμήμα της εκείνο που αφορά στην ανέγερση σχολικών κτιρίων. Όπως και σήμερα, έτσι και το 1930, η Ελλάδα συνάπτει ένα υπέρογκο δάνειο με απεχθείς και δυσβάσταχτους όρους. Μόνο που εκείνα τα χρήματα χρησιμοποιήθηκαν για να χτιστούν σχολεία.
Η πολύχρονη και ενδιαφέρουσα έρευνα του Θωμά Σίδερη μάς καταθέτει πρωτότυπα ιστορικά στοιχεία, τα οποία πλαισιωμένα από μια ιδιαίτερη μυθιστορηματική μορφή, προσφέρουν στον αναγνώστη ένα γοητευτικό βιβλίο.
Στην πραγματικότητα το «Απουσιολόγιο του χρόνου» δεν είναι το ιστορικό της ίδρυσης των σχολείων στη χώρα μας.
Είναι η ιστορία της Ελλάδας από το 1880 έως το 1970 μέσα από την εξέλιξη του θεσμού της παιδείας , μέσα από την αρχιτεκτονική των σχολικών κτιρίων και μέσα από μαρτυρίες που ζωντανεύουν μυθοπλαστικά την κοινωνικοπολιτική ζωή της χώρας μας, όλο αυτό το διάστημα.
