α'
Διέσχιζες τη συννεφιά, την κάπνα του ορίζοντα,
με τις μεταλλικές χορδές να συγκρατείς
τ' απέθαντα που με σκληραγωγούσανε
και μου 'κλείναν το στόμα με τσιρότο. Το βούλωσα,
μιμήθηκα στις μύτες των ποδιών να φεύγω
Εμαθα˙ έμαθα
μου 'μαθες, ανατροφή μού έδωσες, να ντρέπομαι
και να λογοδοτώ
στ' αγέννητα και στους αποθαμένους
αγέννητη αποθαμένη Εκάτη
Ποίημα από την έκδοση Mec(c)ano και η Εκάτη, Εκδόσεις Θερμαϊκός 2012
Διέσχιζες τη συννεφιά, την κάπνα του ορίζοντα,
με τις μεταλλικές χορδές να συγκρατείς
τ' απέθαντα που με σκληραγωγούσανε
και μου 'κλείναν το στόμα με τσιρότο. Το βούλωσα,
μιμήθηκα στις μύτες των ποδιών να φεύγω
Εμαθα˙ έμαθα
μου 'μαθες, ανατροφή μού έδωσες, να ντρέπομαι
και να λογοδοτώ
στ' αγέννητα και στους αποθαμένους
αγέννητη αποθαμένη Εκάτη
Ποίημα από την έκδοση Mec(c)ano και η Εκάτη, Εκδόσεις Θερμαϊκός 2012